دوربین دیجیتال نیکون کولپیکس پی 300

نیکون کولپیکس P300 بسیار کوچک‌تر و سبک‌تر از برادر سری P خود یعنی P7000 است که آن دوربین اتفاقا شباهت خیلی زیادی با دوربین G12 داشت. پس مزیتی که دارد این است که می‌توان این دوربین را به راحتی درون جیب شلوار حمل کرد. ابعاد آن ۳.۰ x 58.3 x 32.0 می‌باشد و حدود ۲۰۰ گرم وزن دارد. P300 کمی از Canon S95 بزرگ‌تر است ولی تا حد زیادی از Panasonic LX5 و Olympus XZ-1 کوچک‌تر می‌باشد. همه‌ی این دوربین‌ها ابعاد جمع و جوری دارند. لنز این دوربین که فاصله های کانونی ۲۴-۱۰۰ میلی متر را پوشش می‌دهد بسیار واید است و برای عکاسی از چشم اندازهای گسترده‌ی طبیعی و فضاهای داخلی کاملا مناسب می‌باشد. همچنان با ارایه ی بزرگنمایی ۴.۲X برای عکاسی از نماهای دورتر یا عکاسی پرتره هم کاربرد دارد. این لنز مجهز به لرزش گیر اپتیکال تصویر می‌باشد که با انجام اعمال مکانیکی لرزش دست شما را جبران می‌کند تا اثر کمتری در عکس‌های گرفته شده داشته باشد. این یک لنز بسیار سریع است به طوری که در حالت واید می‌تواند بیشینه‌ی گشودگی دیافراگم F/1.8 را ارایه کند که این هم برای بدست آوردن عمق میدان بسیار کم و هم برای عکاسی در شرایط نوری ضعیف‌تر بسیار کارآمد است. در حالت زوم کامل بیشینه‌ی گشودگی دیافراگم به F/4.9 افزایش می‌یابد. البته در نظر داشته باشید از آن جایی که سنسور تصویر ۳۵% کوچک‌تر است، با همان F/1.8، نسبت به دوربینی مثل Olympus XZ-1 عمق میدان بیشتری بدست می‌آید. به زبان دیگر اینکه اگر بخواهید با F/1.8 با هر دو دوربین عکاسی پرتره کنید، پس زمینه در عکس گرفته شده توسط XZ-1 تار تر خواهد بود. هرچند که P300 نیز نسبت به دوربین‌های کامپکت معمولی نتایج خیلی بهتری را بدست می‌آورد. P300 با وجود وزن کم، کیفیت ساخت خیلی خوبی دارد. به طوری که شاسی از آلیاژ منیزیم ساخته شده است و در کل کیفیت آن در حد دوربین‌های گران قیمت‌تر نیکون می‌باشد.این را هم بگوییم که لنز فاقد دکمه‌ی اختصاصی برای روشن و خاموش کردن سیستم لرزش گیر یا همان VR می‌باشد. ولی در عمل متوجه شدیم که این سیستم تاثیر بسزایی در شارپنس عکس‌های گرفته شده دارد. این را هم دریافتیم که روشن بودن آن اثر زیادی بر مصرف شارژ باتری ندارد و به هر صورت باتری توانایی شارژ دهی تا حدود ۲۴۰ عکس را دارد. در قسمت بالا و سمت چپ لنز لامپ AF assist/self timer یا تایمر/کمک فوکوس دیده می‌شود. در همان قسمت جلو یک قسمت عمودی لاستیکی دیده می‌شود که در حقیقت به عنوان دستیگره به کار می‌رود. یک همچین روکش لاستیکی در قسمت پشتی و جایی که انگشت شست قرار می‌گیرد وجود دارد. عکس‌های با رزولوشن کامل JPEG در عرض ۲ ثانیه بر روی کارت حافظه ذخیره می‌شوند. سرعت عکاسی پیاپی این دوربین ۸ فریم بر ثانیه و در کمال تعجب تا ۷ عکس است. یعنی اینکه شما تمام عکاسی پیاپی را در کمتر از ۱ ثانیه انجام می‌دهید و پس از آن قطع می‌شود. متاسفانه این دوربین قابلیت عکاسی در فرمت RAW را ندارد. این چیزی است که رقبای آن دارند و از این لحاظ P300 بسیار عقب قرار می‌گیرد. این دوربین دارای یک فلاش داخلی خیلی جمع و جور pop-up می‌باشد. در کنار دوربین یک دکمه وجود دارد که برای آزاد کردن فلاش pop-up است. این فلاش سمت راست و بالای لنز قرار گرفته است تا احتمالا از شانس بوجود آمدن Red Eye یا سرخی چشم بکاهد. فلاش عملکرد خوبی دارد. زمان شارژ دوباره‌ی آن قابل قبول می‌باشد و قدرت خوبی هم دارد. در بالای دوربین میکروفون‌های استریو قرار دارند و در کنار آن نیز پیچ تنظیم همانند دوربین‌های DSLR دیده می‌شود. از طریق این پیچ تنظیم می‌توان شوتینگ مودهای Auto, Program Auto, Shutter Priority, Aperture Priority و Manual, بعلاوه Backlighting, Night Landscape و Scene modeها را انتخاب کرد. شوتینگ مودهای موجود بر آن گستره‌ی حرفه ای و مبتدی را پوشش می‌دهند. در مود Backlighting دوربین سه عکس پشت سر هم در نور دهی های مختلف می‌گیرد و آن‌ها را در یک عکس ترکیب می‌کند تا تصویری با گستره‌ی دینامیکی زیاد یا همان عکس HDR بدست آید. سه مود HDR مختلف می‌تواند انتخاب شود. وقتی مود Night Landscape scene را انتخاب کنید دوربین چند عکس پشت سر هم با سرعت شاتر بالا می‌گیرد و سپس با ترکیب آن‌ها یک عکس بهبود یافته به شما می‌دهد و در حقیقت می‌توانید در محیط‌های با شرایط نوری ضعیف بدون استفاده از سه پایه عکاسی کنید. وقتی مود Easy Panorama را انتخاب می‌کنید می‌توانید به راحتی عکس‌های پانوراما ۱۸۰ و ۳۶۰ درجه تهیه کنید و برای این کار تنها کافی است که به این مود بروید، عکس نخست را بگیرید و سپس به صورت افقی یا عمودی دوربین را حرکت دهید تا عکس‌های بعدی به صورت خودکار گرفته شوند. دوربین P300 دکمه‌ی شاتر فنری دارد و حدود ۱/۴ ثانیه به طول می‌انجامد تا فوکوس و نور دهی تعیین شود ولی پس از آن تاخیر شاتر وجود ندارد. اهرم زوم هم پیرامون آن قرار گرفته است و زوم خیلی سریع انجام می‌شود. درست در قسمت پشت دکمه‌ی شاتر، دکمه‌ی کوچک ولی مشخص پاور قرار گرفته است که برای خاموش و روشن کردن دوربین می‌باشد. با فشردن آن دوربین در عرض ۰.۵ ثانیه روشن و آماده‌ی عکاسی می‌شود. در کنار آن‌ها یک پیچ اسکرول بزرگ قرار دارد که هیچ برچسبی بر روی آن دیده نمی‌شود. در حقیقت این پیچ اسکرول می‌تواند کاربردهای زیادی داشته باشد ولی یکی از کارهایی که با آن می‌توان انجام داد تنظیم سرعت شاتر در مود TV یا همان Shutter priority یا اولویت شاتر و به عنوان جایگزین برای تنظیم Exposure Compensation یا جبران نور دهی است. با این حال استفاده از آن همانند چنین پیچ‌هایی بر روی DSLR ها خلاقانه نیست. در قسمت پشت دوربین نمایشگر بزرگ و با کیفیت ۳ اینچی ۹۲۱,۰۰۰ نقطه قرار دارد که واقعا با کیفیت و فراتر از حد نیاز است. در سمت راست آن دکمه‌ی Recycling Flash قرار دارد که در زیر آن هم دکمه‌ی Record برای شروع و قطع ضبط ویدیویی قرار گرفته است. این دوربین توانایی ضبط ویدیویی ۱۹۲۰X1080p Full HD در ۳۰ فریم بر ثانیه و صدای استریو را دارد و با این حال استفاده از زوم اپتیکال در هنگام فیلم برداری نیز مقدور می‌باشد. همچنین مودهای فیلم برداری ۷۲۰p HD در ۳۰ فریم بر ثانیه و VGA در ۳۰ فریم بر ثانیه هم موجود می‌باشد. علاوه بر این‌ها مودهای فیلم برداری ۱۵، ۶۰ و ۱۲۰ فریم بر ثانیه بدون صدا هم وجود دارد که می‌تواند به صورت اسلوموشن یا با سرعت کم ۱/۲ و ۱/۴ سرعت معمولی (در مود ۶۰ و ۱۲۰ فریم بر ثانیه) و یا با سرعت دو برابر سرعت معمولی (در مورد ۱۵ فریم بر ثانیه) پخش بشوند. لغزنده‌ی Creative و جلوه های ویژه هم در هنگام فیلم برداری قابل استفاده هستند. از طریق پورت HDMI می‌توان دوربین را به HDTV متصل کرد ولی کابل HDMI در جعبه وجود ندارد. ولی از یک ویژگی به نام CEC بهره می‌برد که بدین ترتیب از طریق کنترل تلویزیون می‌توان پخش ویدیو را کنترل کرد. در زیر دکمه‌ی Record دکمه‌ی Playback برای تماشای عکس‌های گرفته شده قرار گرفته است. در کنار آن نیز کنترل چهارجهته قرار گرفته است که به شما امکان دسترسی به تنظیمات flash, exposure compensation, macro و self-timerرا می‌دهد. پیرامون آن نیز یک پیچ اسکرول دیگر دیده می‌شود که وظایف زیادی می‌تواند بر عهده‌ی آن قرار بگیرد. ولی یکی از بهترین‌های آن‌ها قابلیت تنظیم دیافراگم است که با پیچ اسکرول بالایی می‌توانند زوج خیلی خوبی باشند. در زیر آن هم دکمه های Menu و Delete قرا دارند که با اولی می‌توان به منوها دسترسی پیدا کرد و با دومی می‌توان عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده را به دلخواه پاک کرد. اگر در مود Playback یا همان تماشای عکس‌های گرفته شده باشید و دکمه‌ی Menu را بفشارید به گزینه‌هایی بر می‌خورید که با آن‌ها می‌توانید ویرایش‌های مختصری را در عکس‌های گرفته شده انجام دهید و آن هم می‌تواند به نوبه‌ی خود کارآمد باشد. در دو طرف دوربین نیز گیره‌هایی برای اتصال بند گردنی وجود دارد. در قسمت زیرین دوربین پیچ اتصال سه پایه دیده می‌شود. در همان قسمت زیرین دوربین جایگاه باتری/ کارت حافظه قرار دارد. باتری لیتیوم-یونی ۱۰۵۰mAh توانایی شارژ دهی برای حدود ۲۴۰ شات را دارد. همچنین از کارت حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC پشتیبانی می‌کند. علاوه بر پورت HDMI پورت‌های USB 2.0 و AV هم دارد. شارژ کردن باتری نیز کارت نسبتا پیچیده ای می‌باشد و باتری باید درون دوربین قرار بگیرد. کیفیت عکس‌های گرفته شده توسط P300 به عنوان یک دوربین کامپکت خوب است. نویز عکس‌های گرفته شده نسبتا پایین است ولی از ایزو ۴۰۰ نویز و کاهش غلظت رنگ‌ها مشاهده می‌شود. از ایزو ۴۰۰ تا ۱۶۰۰ نویز، کاهش غلظت رنگ و از کاهش جزئیات تشدید می‌شود. در ایزو ۳۲۰۰ نیز تصاویر تقریبا غیر قابل استفاده هستند. این دوربین به خوبی از پس خطای رنگی بر می‌آید و در مرز مناطق پر کنتراست رنگ بنفش کمی دیده می‌شود. عملکرد ماکرو بسیار خوب است و این دوربین توانایی فوکوس از فاصله‌ی نزدیک ۳ سانتی متر بر روی سوژه را دارد. بیشینه‌ی سرعت شاتر آن نیز ۸ ثانیه است که برای عکاسی در شب خوب است. به هر صورت P300 دوربینی است که ویژگی‌های حرفه ای خوبی دارد و می‌تواند به عنوان دوربین پشتیبان DSLR به کار رود. همچنین می‌تواند به عنوان دوربین کامپکت با کیفیت توسط کاربران مبتدی استفاده شود. به جز اینکه توانایی عکاسی در فرمت RAW را ندارد، دیگر ویژگی‌ها نسبتا خوب هستند هرچند که انتظار کیفیت عکس‌های بالاتری هم داشتیم. از رقبای اصلی این دوربین می‌توان به Canon Powershot S95، Olympus XZ-1، Panasonic Lumix DMC-LX5 و Samsung EX1 اشاره کرد.