فرانسوی‌ها همواره در طراحی و ساخت هاچ‌بک‌های محبوب و موفق، استاد بوده و مدل‌های به‌یادماندنی فراوانی را روانه‌ی کارزار کرده‌اند. شرکت پژو نیز به‌عنوان یکی از پرچم‌داران این عرصه، همواره مدل‌های تحسین‌برانگیزی را در کارنامه خود داشته است. شاید بتوان پژو ۲۰ را طلایی‌ترین ساخته‌ی پژو در این کلاس دانست. مدل ۲۰۵ در سال ۱۹۸۳ جهت رقابت با رنو ۵ عرضه شد. پژو با مشاهده‌ی موفقیت‌های رنو ۵ به‌خوبی پی برده بود که از کلاس سوپرمینی‌ها غافل شده و رنو در حال یکه‌تازی در این کلاس است. بنابراین پروژه نسل جدید اتاق 20X در پژو کلید خورد تا ۲۰۵ متولد شود. برای توسعه‌ی ۲۰۵، پژو از روش کرایسلر اروپا و شرکت سیمکا در طراحی مدل‌های کوچک بهره جست. پژو در فرم‌دهی ۲۰۵ تلاش فراوانی کرده بود تا به فرم یک سوپرمینی شهری، چاشنی هیجان و سنت گربه‌ای خود را اضافه کند. کاری که به جرارد والتر سپرده شد و وی به‌خوبی از عهده‌ی آن برآمد. مدل ۲۰۵ در دوران خود موفقیت‌های بسیاری را کسب کرد. مدل‌های اولیه، با اتاق‌های سه‌در و پنج‌در مجهز به پیشرانه‌های سری XU و TU از حجم ۹۴۵ سی‌سی تا ۱۹۰۵ سی‌سی قابل سفارش بود. اما پتانسیل‌های بالای ۲۰۵ باعث شد تا پژو محدود به این مدل‌ها باقی نمانده و به سراغ مدل‌های هیجان‌انگیزتری همچون GTi با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری ۱۰۵ اسب بخاری و T16 جهت شرکت در مسابقات رالی جهانی برود و افتخاراتی دو چندان کسب کند. خشن‌ترین نمونه‌ی ۲۰۵، مدل T16 evo با پیشرانه‌ی ۴۵۰ اسب بخاری و شتاب صفر تا صد ۳.۳ ثانیه‌ای بود که همگان را مبهوت کرد و جایی برای تنفس رقبا باقی نگذاشت. مجله Car Magazine در سال ۱۹۹۰ پژو ۲۰۵ را برترین خودرو دهه‌ی هشتاد اعلام کرد. پژو ۲۰۵ تقریبا در طول عمر ۱۵ساله خود خودرویی موفق و پرفروش بود؛ اما هنگامی که در ابتدای دهه هفتاد شمسی این خودرو به کشورمان راه یافت، مشخص شد که سیاست‌های اشتباه به‌سادگی می‌تواند یک خودروی موفق و مطرح را نیز به شکست کشانده و در حاشیه بازار قرار دهد. ایران خودرو در سال‌های پایانی عمر تولید ۲۰۵، قرارداد تولید مدل ۵ در GR با پیشرانه ۱.۴ لیتری را با پژو منعقد کرد. عرضه‌ی بی‌‌برنامه توسط سازنده و انتخاب مدل ضعیف و فاقد هرگونه تجهیزات در شرایطی که خودروهایی همچون اوپل کورسا و پراید هاچ‌بک با قیمتی ارزان‌تر و تجهیزات رفاهی بیشتر در دسترس بودند، موجب شد تا ۲۰۵ حتی نتواند به رقم فروش ۲۰۰۰ دستگاه برسد و در سال ۷۷ شمسی بازار صفر کیلومترها را ترک کند. هرچند هنوز هم بعد این سال‌ها ۲۰۵ می‌تواند گزینهای جذاب برای دوستداران هاچ‌بک‌های قدیمی باشد. خصوصا افرادی که از گزینهای تکراری مانند پراید هاچ‌بک و رنو ۵ خسته شده‌اند. استهلاک پایین، شباهت فنی فراوان با ۲۰۶ تیپ دو (پیشرانه مشترک TU3) و دینامیک رانندگی مطلوب این خودرو هنوز هم می‌تواند نظر بسیاری را به خود جلب کند.
مشخصات
- ارتفاع
۱۳۷۰ سانتی‌متر
- طول
۳۷۰۵
- تعداد سوپاپ
۸
- ویژگی‌های خودرو
استارت سوئیچی
- ویژگی‌های چراغ
چراغ مه‌شکن عقب
,چراغ پارک
- ویژگی‌های پیشرانه
تنفس طبیعی
- نوع فرمان
مکانیک
- نوع جعبه دنده (گیربکس)
دستی
- نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی/کاسه‌ای
- محور محرک (دیفرانسیل)
جلو
- گرم‌کن صندلی
بدون گرم‌کن صندلی
- کلاس خودرو
هاچ بک
- فاصله دو محور
۲۴۱۸ میلی‌متر
- عرض
۱۵۷۲
- سوخت مصرفی
بنزینی
- سرد کن صندلی
ندارد
- سانروف
بدون سانروف
- حداکثر گشتاور
۱۰۵
- حداکثر توان
۶۰
- حجم مخزن سوخت
۵۰ لیتر
- حجم صندوق بار
۲۱۵ لیتر
- حجم
۱۳۶۱ میلی‌لیتر
- جنس رینگ
فولاد
- جنس پوشش صندلی
پارچه
- تعداد سیلندر
۴
- تعداد سرنشین
۴
- تعداد دنده
۵
- تعداد درها
۵
- تعداد صندلی
۴
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.