آلابست/ این روزها که در تلفن‌های همراه، انواع و اقسام تم‌های موسیقی به عنوان زنگ تلفن و یا عناوین دیـگــر ذخـیـره مـی‌شـونـد، یـکـی از شـایـع‌تـریـن و متداول‌ترین‌شان، موسیقی بسیار زیبای فیلم پاپیون (همان که در نمای پایانی فیلم به گوش می‌رسد) است؛ آهنگی که موج خیال و احساس را در مخاطب بر می‌انگیزد و آرامشی دلپذیر را بر ذهن می‌نشاند.
این موسیقی ساخته جری گلد اسمیت است (آهنگسازی که با فیلم‌سازان سرشناسی چون رابرت وایز، هوارد‌هاوکز، اتوپرمینجر، رومن پولانسکی، استیون اسپیلبرگ، ریدلی اسکات و پل ورهوفن کار کرده) که قبلا با سازنده فیلم پاپیون، فرانکلین جی شافنر، در فیلم‌های ژنرال پاتن، سیاره میمون‌ها و پسرانی از برزیل با شافنر همکاری کرده بود و با شناختی که از سینمای او داشت، موفق شد یکی از بهترین آثار خود و یکی از ماندگارترین موسیقی‌های فیلمی را که تاکنون در سینما شنیده شده است، خلق کند. موسیقی گلد اسمیت فضای رعب‌آور حاکم بر جزیره و ستمی را که بر زندانیان روا داشته می‌شود و همچنین میل به فرار و آزادی را در آنها بخوبی منعکس می‌کرد. این موسیقی، نامزد دریافت جایزه اسکار در سال ۱۹۷۴ شد.
