خانمی شاغل و تنها هستم. بعضی روزها که خانوادهام شرایط مراقبت از فرزندم را ندارند، مجبور میشوم که او را برای چند ساعت در خانه تنها بگذارم. در این مواقع، خیلی نگران دخترم میشود چون تنها ۶ سال دارد. چه کنم؟
مخاطب گرامی، نگرانی شما را درک میکنم. بسیاری از مادرانی که مسئولیت زندگی را برعهده دارند، پیش میآید که مجبور می شوند، فرزندشان را در خانه تنها بگذارند. البته این نکته را مدنظر داشته باشید که تنها گذاشتن کودک در خانه را بهعنوان آخرین راهحل درنظر بگیرید. با این حال و در ادامه چند توصیه به شما دارم.
نحوه تماس با شما را به او یاد دهید
اولین نکته در رابطه شما با کودکتان این است که کیفیت رابطهتان با فرزندتان مهمتر از مدت زمان با هم بودن است. نکته مهم بعدی این که باید مطمئن شوید که دخترتان درِ خانه را میتواند با کلید باز یا قفل کند، شماره تماس شما را حفظ است و در صورت نیاز میتواند با شما تماس برقرار کند، در شرایط ضروری میتواند از یک همسایه مورد اعتماد کمک بگیرد و شماره پلیس و آتشنشانی را میداند.
آموزش نحوه پاسخگویی به غریبهها
به کودکتان نحوه پاسخگویی به تلفن و زنگِ در را آموزش بدهید و این که چگونه رفتار کند، بدون این که فرد غریبه بفهمد او تنهاست. همچنین یکسری کارها را با همکاری هم مشخص کنید و برعهده او بگذارید؛ برای مثال شستن ظرفها و تمیز کردن خانه. با این کار هم باعث اعتمادبهنفس و تقویت مسئولیتپذیری در فرزندتان میشوید و هم باری از دوش شما برداشته و اوقاتفراغت کودک هم پر میشود. بعد از این که از سر کار هم برگشتید، با او صحبت کنید و از او بخواهید درباره اتفاقاتی که در طول روز افتاده با شما صحبت کند و از نگرانی هایش با شما بگوید.
حواستان به نیازهای کودکتان باشد
فراموش نکنید کودک شما به بازی، گردش و تفریح و ارتباط با دیگران نیاز دارد. میتوانید زمانهایی را با هم برنامهریزی کنید و بیرون بروید. تمام وقت خود را برای کار نگذارید، درست است که تامین مالی مهم است اما کودک شما از نظر روانی به شما احتیاج دارد. درباره احساسات و مشکلات خود هم با او صحبت کنید و اجازه بدهید او هم احساساتش را با شما در میان بگذارد. سعی کنید زمان خاصی را برای این کار مشخص کنید؛ مثلا بعد از شام و فلان ساعت و به آن عمل کنید و با تمام دقت به حرفهای او گوش دهید. کارهای مثبت او را تشویق کنید. کودکی که ارتباط خوبی با مادرش دارد، احساس امنیت بیشتری میکند و شما میتوانید بدون نگرانی و با اعتمادبهنفس به کار خود ادامه دهید.
نویسنده : دکتر نجمه عابدیشرق | متخصص روان شناسی بالینی