چند سال پیش از شوهرم طلاق گرفتم. یک پسر ۸ ساله دارم. در این سال‌ها، بیشتر با خانم‌ها رفت‌و‌آمد داشتم و احساس می‌کنم که رفتارها و روحیات پسرم دخترانه شده است. نگرانم چون پسرم الگوی مردانه در زندگی‌اش ندارد. چه کنم؟
مخاطب گرامی، نگرانی که مطرح کردید بجاست و برای بسیاری از افرادی که طلاق می‌گیرند، پیش می‌آید. اما چند نکته در این باره وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنم.
 نامحسوس، الگوی مردانه فراهم کنید!
بخش مردانه شخصیت پسر شما به‌خصوص تا نوجوانی به شدت تشنه الگوگیری و تقلید از پدر، برادر بزرگ‌تر یا حتی عمو و دایی و دیگر مردان فامیل نزدیک خود است و در صورت نبود مهره اصلی یعنی پدر و بعد برادر بزرگ‌تر، چاره‌ای نیست که والد سرپرست شرایطی را فراهم کند تا به‌طور نامحسوس فرزندش با الگوهای مردانه مقبول همنشینی و همراهی زمانی و مکانی داشته باشد. برای مثال برادر خود شما(دایی) یکی از این گزینه‌هاست یا پسر دایی بزرگ‌تر که رفتار و منش وی مقبول شماست و درنهایت در صورت نبود این گزینه، انتخاب معلم مرد برای ادامه تحصیل در دبستان، رفت‌و‌آمد بیشتر با خانواده‌هایی که پسران همسن یا حداکثر با تفاوت سنی دو سال دارند، انتخاب بازی‌های ایرانی یا کتاب داستان‌هایی با مضامین دنیای پر هیاهو و قدری جدی‌تر مردانه و … می‌تواند بهترین راهکار باشد.
 نگرانی‌تان خیلی جدی نیست چون …
موضوع دیگری که دانستن آن ضروری است، رابطه جدی و محکم و رفتار متناسب با جنس و جنسیت ذاتی فرد است. شما هر چقدر هم پسری را در محیطی زنانه تربیت کنید، هرگز نمی توانید فطرت، رفتار و منش مردانه وی را تغییر دهید و اگر در برخی مهارت‌ها، قدری تفاوت دارد بعد از سن نوجوانی و کسب استقلال و ورود به دنیای جوانان همسن خود، شروع به ترمیم آن‌ها خواهد کرد، پس نگرانی شما بجاست ولی نه چندان جدی و مطلق. پس تلاش‌تان حول این محور باشد که با تمهیدات مختلف، به همراهی و همزیستی بیشتر الگوهای مردانه برای فرزند خود همت گمارید و به هیچ وجه نگران نباشید که پسر شما رفتاری دخترانه را کسب خواهد کرد که این امر محال است.

 از نقش مادرانه غافل نشوید
نکته مهم دیگر این‌که فرزند شما درست همان قدر که مشتاق تجربه و یادگیری رفتارهای مردانه است به همان مقدار مشتاق شناخت ظرافت‌های رفتار با زنان هم هست که در این‌جا نقش شما مهم و کلیدی است. ظرافت‌های رفتار با یک خانم را مادر بهتر از هر فردی می‌تواند به پسر کوچک امروز و نوجوان فردای خود آموزش دهد. به امید این که در کنار نقش ظریف مادرانه، در حد توان‌تان نقش کریمانه و پدرانه یک مرد را هم به پسرتان نشان دهید.
نویسنده : رضا زیبایی | ‌ روان‌شناس ‌بالینی