آلابست/ بی ثباتی عاطفی اختلالی است که نشانه های آن خنده یا گریه ناگهانی ، بدون کنترل و بی موقع می باشد. این اختلال در کسانی اتفاق می افتد که به اختلال اعصاب یا جراحات مخصوص دچار هستند. این مشکلات امکان دارد کنترل احساسات را در مغز به خطر بیندازد.
اختلال بی ثباتی عاطفی احساسات به‌شکل عادی در شخص به وجود می آید؛ ولی بعضی وقتها موقع بیان آن احساسات زیاده روی می‌کند یا آنها را به گونه‌ای نامتناسب نشان می‌دهد. بی ثباتی عاطفی زندگی مبتلایان را آشفته می‌کند و آنها را شرمنده می کند. این اختلال معمولا تشخیص داده نمی‌شود یا با اختلالات خلقی (افسردگی، اختلال دوقطبی و…) اشتباه گرفته می‌شود. با این وجود، بی ثباتی عاطفی چنانچه به‌درستی معلوم نشود، با دارو کنترل نمی شود.
علائم بی ثباتی عاطفی
بی ثباتی عاطفی جوکر
علامت اصلی این اختلال سرریز شدن احساسات با گریه یا خندهٔ افراطی یا نامتناسب با خلق شخص است: خنده یا گریه ای که بی اختیار و بدون کنترل است. خنده هم معمولا تبدیل به گریه می شود. برگشت این بیماری در هر زمان امکا دارد و خلق شخص تا پیدایش دوباره حملات خنده یا گریه، عادی به نظر می آید. در بیماری بی ثباتی عاطفی گریه علامت رایج تری است تا خنده.
عکس العمل احساسی ای که در بیماران مبتلا به این اختلال دیده می شود بیشتر آشکار است. گریه یا خنده شخص مبتلا می تواند چندین دقیقه ادامه پیدا کند. به طور مثال شخص امکان دارد به جوکی بی مزه بی علت بخندد؛ یا در موقعیت هایی که برای دیگران آن چنان خنده دار یا غمناک نیست، بخندد یا گریه کند. اغلب واکنش دیده شده با واکنش های احساسی سابق شخص فرق دارد.
چون این اختلال معمولا با گریه همراه است، اغلب با افسردگی اشتباه گرفته شود؛ البته، نشانه های بی ثباتی عاطفی زود گذر هستند و این با افسردگی (که حس غمی دائمی است) فرق دارد. به جز این، اشخاص مبتلا به بی ثباتی عاطفی معمولا فاقد خصوصیت های افسردگی مانند مشکلات خواب یا کاهش اشتها هستند. با این حال باید دقت داشت که افسردگی در مبتلایان به بی ثباتی عاطفی عادی است.
چه وقتی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
چنانچه گمان می‌کنید به بی ثباتی عاطفی مبتلا هستید، با پزشک خود مشورت کنید. چنانچه به بیماری‌های عصب‌شناختی دچارید، احتمالا تحت‌نظر پزشک متخصصی هستید که می‌تواند این اختلال را هم مشخص کند. متخصصانی که می‌توانند درمورد این مشکل به شما کمک برسانند عبارت‌اند از: عصب‌روان‌شناس (نوروسایکولوژیست)، متخصص اعصاب و روان‌پزشک.
احتمالا به علت کمبود شناخت درمورد این اختلال، خیلی از موارد آن گزارش داده نمی‌شوند و بدون تشخیص می‌مانند.
علل بی ثباتی عاطفی
این اختلال اغلب در افرادی دیده می شود که به مشکلات عصب‌شناختی یا جراحات خاصی مثل موارد زیر دچارند:
تاثیر پارکینسون بر ابتلا به بی ثباتی عاطفی
– سکته
– اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
– ام اس
– جراحات وارد‌شده به سر
– آلزایمر
– پارکینسون
با وجود کامل‌نبودن بررسی ها درمورد بی ثباتی عاطفی دلیل این بیماری به آسیب‌هایی ربط داده می‌شود که در مسیرهای عصبی اتفاق افتاده است: مسیرهایی که در تنظیم پیدایش عواطف و احساسات نقش دارند.
روش های درمان بی ثباتی عاطفی
هدف درمان در این نوع اختلالات کاهش شدت نشانه ها و دفعات پیدایش است. درمان های دارویی می تواند شامل موارد زیر باشد :
داروهای ضد افسردگی
داروهای مثل ضد افسردگی های سه حلقه ای و داروهای بازدارنده بازجذب سروتونین می تواند این بیماری را کاهش دهد و از شدت نشانه ها به گونه چشمگیری کاهش دهد. برای درمان بی ثباتی عاطفی داروهای ضد افسردگی اغلب در دُز کمتری نسبت به دز این داروها در درمان افسردگی نسخه می شود.
کنار آمدن با اختلال
این نوع اختلال می تواند سبب خجالت زدگی و استرس شود و می توانید شرایط این بیماری را به خانواده ، دوستان و همکاران تان توضیح دهید تا زمان روبرو شدن با نشانه های رفتاری این بیماری در شما متعجب نشوند و سردرگم نشوند. حرف زدن با دیگر مبتلایان هم می تواند به شما حس درک شدن دهد همینطور زمانی فراهم می کند تا نکات کنار آمدن با این و بیماری را با یکدیگر به اشتراک بگذارید.
جهت کنار آمدن با پیدایش این بیماری حواس خودتان را پرت کنید نفسی عمیق و آرام بکشید بدنتان را آرام کنید و وضعیت خود را عوض کنید.
مراجعه به پزشک
همیشه دفترچه داشته باشید و در آن نشانه های خود را یادداشت کنید. سرریز کردن حس های خود را با جزئیات بنویسید و نکات اصلی را در آن بنویسید. آماده باشید که استرس‌های بزرگ این روزهایتان یا تغییرات بزرگ زندگی خود را با پزشک در میان بگذارید. همینطور لیستی از داروها ، ویتامین ها ، داروهای گیاهی و مکمل های مصرفی را تهیه کرده و اگر نتایج ارزیابی ها و آزمایش های پیشین را دارید همراه خود داشته باشید.
