قطعه《 Caruso》اجرا توسط لوچیانو پاواراتی
آهنگی است که توسط Lucio Dalla خواننده و ترانه سرای ایتالیایی در سال ۱۹۸۶ ساخته شد.
این ترانه با سادگی از دردها و آرزوهای مردی در حال مرگ میگوید؛ مردی که به چشم های عزیزترین بانویی که میشناسد مینگرد.
دالا در سفر خود به سورنتو در هتلی اقامت می کند که کاروسو دو ماه آخر زندگیش را در آن اقامت داشت، و هتلداران برایش از واپسین روزهای زندگی کاروسو و عشق او به دختر جوانی گفتند که با وجود سرطان حنجره تا کمی قبل از مرگ به او درس آواز می داد.
و در یک شب گرم، کاروسو پیانو را به ایوان می آورد، به بندرگاه خیره می شود و شروع به خواندن آوازی غمگین در وصف عشق و رنج می کند.
با طنین آواز او، ماهیگیران به بندر باز می گردند و خیره به ایوان به آواز او گوش می سپارند. همان شب وضعیت جسمی کاروسو وخیم می شود و دو روز بعد در دوم آگوست ۱۹۲۱ از دنیا می رود.
حالا با گذشت سالها از عمر ترانه و با وجود اینکه دالا نیز دنیا را بدرود گفته، اما از شهرت این ترانه کاسته نشد بلکه خوانندگان زیادی آنرا باز خوانی کردند.
