«جمعه» ترانه‌ای است با صدای فرهاد مهراد، آهنگسازی اسفندیار منفردزاده و شعر شهیار قنبری. این ترانه ابتدا تهیه‌کننده‌ای پیدا نمی‌کرد ولی خیلی زود به یکی از پرفروش‌ترین‌ها تبدیل شد.
ترانه «جمعه» در سال ۱۳۵۰ با الهام از واقعه سیاهکل ساخته شد و بار دیگر پس از روز خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ میدان ژاله، بازخوانی شد. بخاطر این‌که تراژدی میدان ژاله در روز جمعه رخ داده بود، عنوان اجرای جدید را «جمعه برای جمعه» گذاشتند.
کاست «شبانه دوم»، که شامل اجرای دوم ترانه جمعه با عنوان «جمعه برای جمعه» بود در پاییز ۱۳۵۷ در بحبوحه انقلاب منتشر شد. طرح جلد کاست، تظاهرات مردم پشت میله‌های زندان بود.
نماهنگ جمعه، منتشر شده در این ویدئو، شامل بخشی از ترانه جمعه و کنسرت سال ۷۴ فرهاد به همراه عکس‌های واقعه ۱۷ شهریور است.
متن ترانه جمعه:
توی قاب خیس این پنجره‌ها
عکسی از جمعه غمگین می‌بینم
چه سیاهه به تنش رخت عزا
تو چشاش ابرای سنگین می‌بینم
داره از ابر سیاه خون می‌چکه
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه
نفسم در نمیاد، جمعه‌ها سر نمیاد
کاش می‌بستم چشامو، این ازم بر نمیاد
داره از ابر سیاه خون می‌چکه
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه
عمر جمعه به هزار سال میرسه
جمعه‌ها غم دیگه بیداد میکنه
آدم از دست خودش خسته میشه
با لبای بسته فریاد میکنه
داره از ابر سیاه خون می‌چکه
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه
جمعه وقت رفتنه، موسم دل کندنه
خنجر از پشت میزنه، اون که همراه منه
داره از ابر سیاه خون می‌چکه
جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه
