محققان آمریکایی به کمک شبیه ساز موسوم به بیومیمتیک، نقش حالت و ژست بدن و همچنین تحرک معده بر جذب داروی خوراکی توسط بدن را بررسی کرده و نتایج جالبی گرفته اند.
یک راه درمانی رایج، اقتصادی و آسان، تجویز دارو به صورت خوراکی و مصرف قرص یا کپسول است. اما تجویز داروی خوراکی، پیچیده ترین راه جذب ماده دارویی فعال توسط بدن انسان است، زیرا فراهمی زیستی دارو در دستگاه گوارش به ترکیبات دارو و محیط فیزیولوژیکی پویای معده بستگی دارد.
محققان دانشگاه جانز هاپکینز از یک شبیه ساز بیومیمتیک بر اساس آناتومی و مورفولوژی واقعی معده به نام StomachSim برای بررسی تاثیر حالت و ژست بدن و تحرک معده بر فراهمی زیستی دارو، استفاده کرده اند.
پژوهشگران گفته اند، تجویز خوراکی علی رغم اینکه رایج ترین انتخاب برای تجویز دارو است، به طرز شگفت آوری پیچیده است. زمانی که قرص به معده می رسد، حرکت دیواره های معده و جریان محتویات داخل آن، سرعت حل شدن آن را تعیین می کند. خواص و ویژگی های قرص نیز نقش عمده ای در این فرایند دارند.
محتویات معده درکنار تحرک و پویایی مایع معده، همگی در فراهمی زیستی دارو نقش دارند و انقباضات معده می توانند باعث ایجاد فشار و تولید مسیرهای پیچیده قرص شوند. این امور منجر به نرخ های متفاوت در انحلال قرص و تخلیه غیریکنواخت دارو به دوازدهه می شوند. همه این مسائل چالش های متعددی را برای طراحی دارورسانی ایجاد می کنند.
محققان توضیح داده اند: در این کار، ما یک پلت فرم شبیه سازی کامپیوتری جدید را نشان می دهیم که پتانسیل غلبه بر این محدودیت ها را ارائه می دهد. مدل های ما می توانند داده های مرتبط زیستی در مورد انحلال دارو تولید کنند که بینش مفید و منحصر به فردی را در مورد فرآیندهای فیزیولوژیکی پیچیده پشت تجویز خوراکی قرص ها ارائه می دهند.
به نظر می رسد این مدل سازی اولین مورد از نوع خود باشد که بیومکانیک معده را با حرکت قرص و انحلال دارو برای تعیین کمیت یک ماده دارویی فعال که از پیلور معده به دوازدهه عبور می کند، مورد بررسی قرار می دهد.
این مدل، محققان را قادر می سازد تا سرعت تخلیه و انتشار یک ماده دارویی فعال محلول در دوازدهه را برای حالت های مختلف فیزیولوژیکی محاسبه و مقایسه کنند. به گزارش سیناپرس، یافته های تحقیقاتی فوق در مجله Physics of Fluids منتشر شده اند.
