دوربین دیجیتال اس ال آر نیکون دی 800

در اوج انتظار علاقه‌مندان بازار دوربین‌های دیجیتال، و پس از ۳ سال و نیم انتظار از زمان معرفی دوربین فول فریم D700، نیکون دوربین مدل D800 خود را معرفی کرد. این معرفی درست پس از معرفی دوربین فول فریم دیگر این شرکت یعنی D4 انجام می‌شود، دوربینی که آن را نسبت به مدل پیشینش غیر انقلابی خواندیم. اما D800 نسبت به مدل قبلی خود معنی واقعی انقلاب را به ما نشان می‌دهد. دوربینی که با سنسور تصویر فول فریم ۳۶ مگا پیکسلی، مقام نخست رزولوشن تصویر در بین دوربین‌های DSLR را به خود اختصاص می‌دهد و قابلیت‌های بی نظیر فیلم برداری آن، توجه هر فیلم ساز حرفه ای را به خود جلب می‌کند. اما پیش از به بازار آمدن این دوربین و در ادامه؛ یک بررسی بر روی این دوربین خواهیم داشت. سپس سعی می‌کنیم در آینده آپدیت هایی را بر روی آن اعمال کنیم.بهتر است پیش از شروع صحبت درباره‌ی D800 به یک معرفی از دوربین‌های DSLR فول فریم بپردازیم. دوربین‌هایی با سنسور تصویر در ابعاد ۳۵.۹ x 24 میلی متر؛ که به سنسورهای تصویر Full Frame معروف می‌باشند. دیگر سنسورهایی که معمولا بر روی دوربین‌های DSLR استفاده می‌شوند، در سایز حدود ۲۳X14 میلی متر هستند که به آن‌ها سنسورهای APS-C هم می‌گویند. اصولا به دلیل سایز بزرگ سنسور، این دوربین‌ها می‌توانند کیفیت تصویر بالاتری را نسبت به دوربین‌های با سنسورهای کوچک‌تر ارایه دهند و ظرفیت بیشتری نیز برای بالا بردن رزولوشن یا همان مگا پیکسل تصویر دارند. در ضمن دارای نسبت یک-یک بین فاصله‌ی کانونی لنز و میدان دید تصویر هستند. بنابراین این دوربین‌ها مخصوص عکاسان حرفه ای تر می‌باشند و در رده‌ی قیمتی بالاتری نیز نسبت به دوربین‌های DSLR سطح Prosumer و Entry Level قرار می‌گیرند. به هر صورت، در سال ۲۰۰۷ بود که نیکون، با معرفی دوربین D3؛ نخستین دوربین DSLR فول فریم خود را به بازار معرفی کرد. در سال ۲۰۰۸ نیز این کمپانی، نسخه ای کاربر پسند تر و ارزان قیمت‌تر به نام D700 را تولید کرد. در حقیقت دوربین D3 که پس از آن D3s و D4 نیز معرفی شدند، دوربین‌های فول فریم به همراه گریپ سرخود هستند، و با سرعت عکس برداری بالایی که دارند، بیشتر مناسب عکاسان ورزشی و خبرنگاری می‌باشند و عملکردهای خیلی خوبی را در عکاسی شرایط نوری ضعیف ارایه می‌دهند. به همین دلیل و برای بالا نگه داشتن نسبت سیگنال به نویز، معمولا سنسور تصویر آن‌ها رزولوشن یا همان مگا پیکسل پایین‌تری دارد، مثلا دوربین D4 که فقط چند هفته پیش از D800 معرفی شده، مجهز به سنسور ۱۶ مگا پیکسلی می‌باشد. این در حالیست که اکنون بر روی D800 شاهد سنسور ۳۶ مگا پیکسلی هستیم. کمپانی‌های دیگر چون کانن نیز به همین سبک کار کرده‌اند و دوربین‌های سری ۱D را می‌توان رقیبی برای دوربین‌های سری D نیکون دانست. این در حالیست که سری ۵D کاملا می‌توانند رقیب D700 و D800 باشند. اما به نیکون D800 می‌رسیم، دوربین فول فریم، بدون گریپ، با بدنه ای نسبتا کوچک و فن آوری های بزرگ. دوربینی که رزولوشن تصویری دو برابر D4 و قیمتی در حد نصف آن را دارد. به جز سنسور تصویر، D800 و D4 شباهت خیلی زیادی با هم دارند. هرچند که سرعت عکاسی پیاپی D800 در حدود ۴ فریم بر ثانیه است که نسبت به دوربین ورزشی D4 با توانایی عکاسی پیاپی با سرعت ۱۱ فریم بر ثانیه سرعت خیلی کمتری می‌باشد، و همچنین یک سری ویژگی‌های حرفه ای دیگر مثل اتصالات Ethernet را نیز ندارد، ولی در عوض از همان سیستم فوکوس خودکار ۵۱ نقطه ای، همان پردازشگر تصویر Expeed 3 و البته همان قابلیت‌های پیشرفته در فیلم برداری بهره می‌برد. این در حالیست که نیکون برای مدت ۳ سال نظاره گر پیش تازی دوربین Canon 5D Mark II در بین فیلم برداران حرفه ای بود. بنابراین شاهد این هستیم که D800 می‌تواند مورد کاربری خیلی گسترده تری داشته باشد. هرچند که نمی‌تواند همانند D4 چنان سقف حساسیت سنسور بالایی دارا باشد، سرعت عکاسی پیاپی پایین‌تری دارد، از کارت‌های حافظه‌ی QXD پشتیبانی نمی‌کند، باتری آن تا ۲۰۰۰ عکس شارژ دهی نمی‌کند و پورت Ethernet هم ندارد. شاید نبود این‌ها منجر به مایوس شدن بعضی فوق حرفه ای ها شود، ولی برای ما تفاوتی ایجاد نمی‌کند و قیمت حرف نخست را می‌زند. همین جا به این موضوع اشاره کنیم که نیکون یک مدل خواهر را نیز برای D800 با نام D800E معرفی کرده که قیمتی کمی بالاتر دارد و بعضی تفاوت‌های جزئی را نیز با این دوربین ارایه می‌دهد. مثلا اینکه فاقد Low Pass Filter می‌باشد که باعث می‌شود عکس‌ها شارپنس بالاتری داشته باشند. باز هم به سنسور تصویر بر می‌گردیم، سنسور تصویر ۳۶.۸ مگا پیکسلی با ۳۶.۳ مگا پیکسل موثر. گستره‌ی استاندارد حساسیت آن بین ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ می‌باشد که در حالت گسترده به ۵۰ تا ۲۵,۶۰۰ هم می‌رسد. این رزولوشن نسبت به سنسور ۱۲.۱ مگا پیکسلی D700 تا سه برابر افزایش داشته است. این رزولوشن بالا می‌تواند مورد علاقه‌ی بسیاری از عکاسان در زمینه های مختلف مانند عکاسی طبیعت و استودیو قرار گیرد. عکس‌ها نیز علاوه بر فرمت RAW و JPEG، می‌توانند در فرمت Tiff هم ذخیره شوند. سنسور فوکوس خودکار آن نیز دقیقا همانی است که بر روی D4 به کار رفته و مزیت آن به سنسورهای پیشین، توانایی فوکوس آن در شرایط نوری ضعیف‌تر می‌باشد. مودهای فوکوس خودکار آن نیز شامل مودهای single point, 9-point, 21-point, 51-point, 51-point ‘3D’ tracking, و Auto Area modeمی‌شوند. سیستم جدید فوکوس خودکار قابلیت‌های بسیار خوبی را برای عملکرد با لنزهای با نسبت کانونی مختلف ارایه می‌دهد. مثلا برای عملکرد با لنزهای f/5.6 یا کمتر، ۱۵ نقطه از ۵۱ نقطه‌ی فوکوس خودکار آن به صورت Cross Type عمل می‌کنند. بدین معنی که به جزئیات افقی و عمودی حساس هستند. این در حالیست که با لنزهای f/5.6 تا f/8، ۹ نقطه‌ی مرکزی این وظیفه را بر عهده دارند. در هر صورت نقطه‌ی مرکزی در نسبت‌های کانونی بالاتر می‌تواند این نقش را بر عهده گیرد. این دقیقا همان سیستمی است که در D4 هم استفاده شده بود.اما قابلیت‌های ضبط ویدیویی D800 هم درست مثل D4 می‌باشد. این دوربین توانایی فیلم برداری ۱۰۸۰p Full HD با سرعت ۳۰، ۲۵ و ۲۴ فریم بر ثانیه در ۲۴ مگابیت بر ثانیه را دارد. ویدیوها با قسمت B-Frame کدک H.264 کامپرس می‌شوند تا بدون افزایش زیاد حجم فایل بتواند به بهینه سازی کلیپ گرفته شده بپردازد. البته می‌توان ویدیو کامپرس نشده را از طریق کابل HDMI نیز منتقل کرد. در ضمن ویدیوها می‌توانند در دو کراپ DX و FX ضبط شوند که میدان دید متفاوتی را ارایه می‌دهند. تغییر گشودگی دیافراگم در هنگام فیلم برداری نیز مقدور است و با تمام اختیارات و امکاناتی که در فیلم برداری به شما می‌دهد، به همراه D4 بهترین DSLR برای فیلم برداران و فیلم سازان حرفه ای می‌باشد. در قسمت پشتی دوربین نمایشگر ۳.۲ اینچی ۹۲۱,۰۰۰ پیکسلی قرار دارد که بر روی D4 هم استفاده شده بود. طبق ادعای نیکون کیفیت رنگی این نمایشگر نزدیک به sRGB است. در ضمن این نمایشگر یک سنسور سنجش نور محیطی نیز دارد که نه تنها می‌تواند روشنایی نمایشگر را تنظیم کند، بلکه توانایی تغییر کنتراست، غلظت رنگ و گاما را نیز برای ارایه عملکرد بهتر دارا می‌باشد. همچنین بین شیشه‌ی بیرونی و LCD یک صمغ ژل مانند قرار گرفته که ریسک بخار گرفتن را کاهش می‌دهد. هرچند که ابعاد D800 خیلی شبیه به D700 است، ولی این دوربین بسیاری از ویژگی‌های ظاهری را نیز از برادر بزرگ‌ترش یعنی D4 به ارث برده است. همانند D700، D800 نیز در برابر شرایط آب و هوایی مهر و موم می‌باشد و بدنه از آلیاژ منیزیم ساخته شده است. ولی به نظر نمی‌رسد که بدنه دوامی مانند D3s یا D4 داشته باشد. این دوربین همانند مدل پیشین سنگین وزن و مستحکم ساخته شده و البته کاملا پرتابل تر از D4 و D3s می‌باشد. ولی وقتی باتری گریپ MB-D12 را به آن متصل کنید، خیلی شبیه به D4 می‌شود. اما جالب این جاست که D800 مجهز به فلاش Pop-up هم می‌باشد. این در حالیست که D700 هم این فلاش را داشت ولی رقیب آن‌ها یعنی Canon 5D Mark II و همچنین Nikon D4 فاقد آن است. البته باید منتظر ۵D Mark III بمانیم و ببینیم کانن راضی به گذاشتن فلاش Pop-up بر روی آن می‌شود یا خیر. از نظر دکمه‌ها و کنترل‌ها هم، ترکیبی از D700 و D4 می‌باشد. هرچند که در قسمت پشتی هیچ گونه Joy Stick ی وجود ندارد، ولی در کل چینش دکمه‌ها ما را به یاد D4 می‌اندازد. دکمه های بالا و سمت چپ دوربین هم همین وضعیت را دارند. ولی دکمه های کنار دکمه‌ی شاتر، به جز دکمه‌ی Record که برای شروع و قطع سریع ضبط ویدیویی به کار می‌رود، چینشی مثل D700 دارند. برای نخستین بار بر روی دوربین‌های دیجیتال، Nikon D800 مجهز به پورت USB 3.0 می‌باشد. این پورت سرعت انتقال خیلی بالاتری را نسبت به پورت‌های USB 2.0 ارایه می‌دهد و در ضمن مصرف انرژی کمتری نیز دارد. این دوربین از باتری لیتیومی EN-EL15 بهره می‌برد که بر روی D7000 هم استفاده شده بود و در یک بار شارژ کامل توانایی گرفتن تا ۹۰۰ عکس و ۶۰ دقیقه فیلم Full HD را به آن می‌دهد. به هر صورت همان‌طور که گفتیم، D800 دوربینی انقلابی است. انقلابی هم از نظر ویژگی‌ها و امکانات عکاسی، که اوج آن را در سنسور با رزولوشن بالای ۳۶ مگا پیکسلی می‌بینیم، و هم از نظر قابلیت‌های فیلم برداری که D800 را به همراه D4 به بهترین DSLR فیلم بردار تا به این تاریخ تبدیل کرده است. ولی از نظر طراحی و ساخت تفاوت‌های خیلی بزرگی دیده نمی‌شود، هرچند که نمایشگر بزرگ‌تر و با کیفیت‌تری دارد. D800 دوربینی است که می‌تواند مورد استفاده‌ی علاقه‌مندان به عکاسی با دوربین‌های DSLR فول فریم که بودجه‌ی کمتری دارند، یا آن‌هایی که اساسا احتیاج به امکانات عکاسی با سرعت بالایی که دوربینی مثل دوربین D4 ارایه می‌دهد ندارند قرار گیرد. اکنون بدون شک D800 بهترین دوربین در کلاس خود می‌باشد، هرچند که باید منتظر معرفی رسمی Canon 5D Mark III نیز باشیم و ببینیم که کانن این بار در سری افسانه ای خود چه کار می‌کند. به هر حال برای به بازار آمدن این دوربین صبر می‌کنیم تا با تست دقیق این دوربین و به خصوص تست کیفیت عکس، بررسی دقیقی بر روی آن داشته باشیم. این بررسی‌های دقیق‌تر را به صورت آپدیت هایی در همین جا خواهیم داشت. به روز رسانی: در نقد و بررسی اولیه‌ی D800 گفته بودیم که به دلیل بالا بودن تراکم پیکسل D800، نگران عملکرد در حساسیت‌های بالای آن هستیم. به خصوص اینکه اکنون Canon 5D Mark III را نیز تست کرده‌ایم و دریافته‌ایم که عملکرد آن افسانه ای است. اما اکنون نوبت به تست عکس‌های D800 و مقایسه‌ی آن با عکس‌های گرفته شده توسط Mark III رسیده است. واقعیتی که در تست عکس‌های این دوربین مشخص شد این است که واقعا آن طور که تصور می‌شد عملکرد در ایزوهای بالای D800 نسبت به Mark III ضعیف‌تر نیست. حساسیت سنسور این دوربین تا ۲۵,۶۰۰ بالا می‌رود و باید گفت که کیفیت آن فوق‌العاده و تاثیر گذار است. کیفیت عکس D800 در این حساسیت واقعا عالیست و کمی؛ و فقط کمی نویزی‌تر از عکس‌های دوربین کانن در این حساسیت است. این واقعا عالی و خوشحال کننده است و باعث می‌شود که وفاداران به نیکون پس از هفته‌ها نگرانی نفسی راحت بکشند! در ضمن رزولوشن بالای ۳۶ مگا پیکسلی آن باعث می‌شود که بزرگی عکس‌ها و تفکیک جزئیات در حد دوربین‌های Medium Format گران قیمت باشد. همچنین در همین حساسیت‌های بالا، در بزرگنمایی های یکسان و عدم استفاده از کراپ بیشتر برای تصاویر D800 با استفاده از رزولوشن بیشتر ۱۲ مگا پیکسلی، جزئیات در عکس‌های این دوربین مقداری بهتر از عکس‌های Mark III نمایش داده می‌شوند. البته این مقدار خیلی جزئی است و می‌توان با شارپنینگ عکس‌های Mark III تا حدود زیادی آن را اصلاح کرد. بنابراین نتیجه ای که می‌گیریم این است که نیکون در ازای رزولوشن بالا، چندان از کیفیت هزینه نکرده است. به خصوص اینکه کیفیت از ایزو ۶۴۰۰ به پایین واقعا عالیست و حتی می‌توان گفت که در مناطق سایه، جزئیات بیشتری در عکس‌ها نسبت به عکس‌های Mark III پیداست.عکس گرفته شده با نیکون D800 در ایزوی ۶۴۰۰عکس گرفته شده با ۵D Mark III با ایزو ۶۴۰۰