«سیتروئن زانتیا» یک خودروی لیفت‌بک پنج‌در است که مابین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ میلادی، در شرکت سیتروئن فرانسه به تولید رسیده است. در ایران تولید این خودرو در شرکت سایپا تا سال ۲۰۱۰ میلادی به طول انجامید. زانتیا در ایران به دلیل ذات چابک و سیستم تعلیق نرم و منحصربه‌فرد و قابلیت داشتن تنظیم ارتفاع با استقبال بسیار خوبی مواجه شد؛ گرچه این خودرو سال‌ها پیش از آن در کارخانه‌ی سیتروئن، به دلیل سطح بسیار پایین ایمنی از رده خارج شده بود. زانتیا در بازار داخلی، رقبایی همچون رنو مگان و مزدا ۳۲۳ را پیش روی خود داشت که هرکدام مزیت‌هایی نسبت به یکدیگر داشتند؛ ولی زانتیا در بحث چابکی از هر دو رقیب خود سریع‌تر بود و به همین دلیل مدتی نیز به‌عنوان خودروی پلیس راهور مورد استفاده قرار گرفت. در بخش مشخصات فنی، سیتروئن برای زانتیا موتورهای مختلفی تولید کرده است که قوی‌ترین نمونه‌ی داخل کشور از یک موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ ۲۰۰۰ سی‌سی بهره می‌برد که قادر است حداکثر قدرت ۱۳۵ اسب‌بخار را تولید کند. همچنین حداکثر گشتاور ۱۸۷ نیوتون‌متر را در دور ۴۲۰۰rpm تولید می‌کند. این قدرت از طریق یک گیربکس پنج‌سرعته‌ی دستی به محور جلوی این خودرو منتقل می‌شود که با این مشخصات، این خودروی ۱۳۲۰ کیلوگرمی در مدت ۱۰.۳ ثانیه، به سرعت ۱۰۰ کیلومتر دست پیدا می‌کند و حداکثر سرعت ۲۲۰ کیلومتر را به ثبت می‌رساند. در بخش امکانات رفاهی و ایمنی، سیتروئن برای زانتیا گزینه‌های زیر را تعبیه کرده است: ترمزهای دیسکی برای چهار چرخ، مجهز به تهویه در چرخ‌های جلو، قابلیت تنظیم ارتفاع خودرو در جاده‌های هموار و ناهموار و تعویض آسان چرخ‌ها، تنظیم اتوماتیک ارتفاع خودرو براساس توزیع بار و وزن سرنشین، فرمان هیدرولیکی با امکان تنظیم ارتفاع غربیلک فرمان در چهار نقطه، کیسه هوای ایمنی راننده، کیسه هوای ایمنی سرنشین جلویی، تهویه‌ی مطبوع با قابلیت تنظیم دستی و اتوماتیک برای دمای داخل خودرو (سرما و گرما) هوشمند، مجهز به سیستم آینه‌های جانبی برقی، تاشو و گرمکن آینه، سیستم ترمز ضدقفل ABS، شیشه‌بالابر برقی شیشه‌های جلو و عقب خودرو.
سیتروئن زانتیا «Xantia» یک خودروی خانوادگی بزرگ بود که توسط کمپانی فرانسوی سیتروئن بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۱ به تولید رسید. طراح این خودرو دانیل آبرامسون «Daniel Abramson» از شرکت ایتالیایی گروپو برتون «Gruppo Bertone» بود که بیشتر در زمینه‌ی استایل خودرو فعالیت دارد. سیتروئن در سال ۱۹۹۷ با یک فیس‌لیفت مواجه شد. سیتروئن در طول ۹ سال عرضه‌ی این خودرو توانست ۱.۲ میلیون دستگاه از آن را به فروش برساند. در ژانویه سال ۲۰۰۱ که مصادف با اوایل دهه‌ی ۸۰ شمسی می‌شد، سیتروئن زانتیا به کمک شرکت خودروسازی سایپا به بازارهای داخلی راه پیدا کرد. تولید این خودرو در داخل کشور تا سپتامبر ۲۰۱۰ به درازا انجامید در حالی که مدل فرانسوی خودرو در اکتبر ۲۰۰۲ توقف تولید خورده بود. زانتیا از واژه‌ی یونانی Xanthos به معنای «زرد» یا «طلایی» گرفته شده است.
طراحی خودرو
علی‌رغم اینکه از زمان طراحی خودرو مدت زیادی می‌گذرد، سیتروئن زانتیا را می‌تواند همچنان خودرویی دانست که در عین سادگی بسیار زیباست. فرم خاص قسمت عقب خودرو در کنار دماغه‌ی بلند آن، ظاهری منحصر به فرد را به سیتروئن زانتیا بخشیده است و بعید به نظر می‌رسد که آن را با خودروی دیگری در بازار اشتباه بگیرید.
اگر وارد کابین شویم، شرایط کمی عوض می‌شود و برعکس طراحی ظاهری خودرو که با وجود قدیمی‌بودن، همچنان رگه‌های مدرنی در آن دیده می‌شد، کابین زانتیا فاقد هر گونه المان مدرن و به شدت ساده بوده و طراحی قسمت‌های مختلف داشبورد و غربیلک فرمان هم کمکی به از بین رفتن این حس نکرده است. فضای داخلی خودرو در بسیاری از قسمت‌ها مناسب و راحت هست؛ هر چند عبور تونل انتقال قدرت از میان فضای پای سرنشینان عقب، راحتی سرنشین وسط را تحت‌الشعاع قرار داده است.
سیتروئن زانتیا از تجهیزات و امکانات رفاهی مختلفی از جمله شیشه‌های برقی برای تمام درب‌ها، آینه‌های برقی به همراه سیستم گرمکن و قاب رنگی، سیستم تهویه‌ی مطبوع نیمه اتوماتیک، فرمان هیدرولیک با قابلیت تنظیم ارتفاع، سنسور باران، تنظیم ارتفاع و گودی کمر صندلی راننده، سیستم صوتی به همراه چهار بلندگو و قابلیت کنترل میزان صدا از روی غربیلک فرمان، صندلی عقب دو تکه با قابلیت خواباندن، قابلیت تنظیم ارتفاع خودرو، قفل مرکزی همراه با ریموت کنترل، سیستم ضد سرقت ایموبلایزر، دو عدد کیسه‌ی هوای ایمنی با قابلیت کنترل کیسه‌ی هوای سرنشین، سیستم ترمز ضد قفل (ABS) به همراه سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) استفاده می‌کند.
عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو
مطابق با آنچه از شرکت سیتروئن انتظار داریم، زانتیا هم با طیف وسیعی از پیشرانه‌های بنزین‌سوز و گازوئیلی (دیزلی) مختلف به عرضه رسید تا بتواند سلیقه‌ی تمامی خریداران خود را تأمین کند. البته مدل داخلی زانتیا تنها دو پیشرانه‌ی بنزینی از این مجموعه را در خود جای داده بود که از قدرت و گشتاوری قابل‌قبولی برخوردار بودند. هر دوی این پیشرانه‌ها از سری پیشرانه‌های PSA XU انتخاب شده بودند که طراحی آن‌ها به طور مشترک توسط دو کمپانی فرانسوی پژو و سیتروئن صورت گرفته است. این پیشرانه‌ها در مدل‌های داخلی زیادی از جمله پژو ۴۰۵، پژو پارس و سمند مورد استفاده قرار گرفتند. در ادامه به بررسی دو پیشرانه‌ی داخلی زانتیا می‌پردازیم:
پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری: این پیشرانه از نوع XU7 با آرایش چهار سیلندر خطی ۱۶ سوپاپه بود که توانایی تولید حداکثر توان ۸۲ کیلووات (۱۱۲ اسب بخار) در دور موتور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۵ نیوتن متر در دور موتور ۴۲۵۰ دور بر دقیقه را داشت. پیشرانه‌ی حاضر دارای جابه‌جایی ۱۷۶۱ سی سی (۱۰۷.۵ اینچ مکعب) بوده و از ضریب تراکم ۱۰.۴:۱ (۱۰.۴ به ۱) برخوردار بود. گشتاور خروجی از این پیشرانه به کمک یک گیربکس دستی ۵ سرعته به محور محرک جلو (FWD) منتقل می‌شد. زانتیا با کمک این پیشرانه و گیربکس دستی خود می‌توانست صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در ۱۱.۹ ثانیه سپری کند و به حداکثر سرعت ۱۹۴ کیلومتر بر ساعت دست یابد؛ همچنین مصرف سوخت ترکیبی این مدل ۸.۷ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی بد.
پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری: اگر توان و گشتاوری پیشرانه‌ی قبلی مورد پسند شما نبود، پیشرانه‌ی حاضر می‌تواند بهتر با سلیقه‌ی شما سازگاری داشته باشد. این پیشرانه که از نوع XU10 با جابه‌جایی ۱۹۹۸ سی سی (۱۲۱.۹ اینچ مکعب) بود، توانایی تولید حداکثر توان ۹۹ کیلووات (۱۳۵ اسب بخار) در دور موتور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۸۰ نیوتن متر در ۴۲۰۰ دور بر دقیقه را داشت. آرایش قرارگیری سیلندر و پیستون‌ها در این مدل هم مثل پیشرانه‌ی قبل به شکل چهار سیلندر خطی ۱۶ سوپاپه بود. یک گیربکس دستی پنج سرعته وظیفه‌ی انتقال قوای محرکه به چرخ‌های جلو را در این مدل برعهده داشت. زانتیا با کمک این پیشرانه می‌توانست صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در ۱۰ ثانیه سپری کرده و به حداکثر سرعت ۲۰۳ کیلومتر بر ساعت دست یابد. همچنین مصرف سوخت ترکیبی این مدل ۹.۱ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی بود.
رانندگی خودرو
سیتروئن زانتیا سواری منحصر به فرد و بسیار راحتی را برای سرنشینان خود به ارمغان می‌آورد. این خودرو سیستم تعلیق بی‌نظیر هیدروپنوماتیک (Hydropneumatic Suspension) را از خودروی تاریخی DS به ارث برده بود. به لطف این سیستم تعلیق بی‌همتا، رانندگی با زانتیا بسیار نرم و آرامش‌بخش بود و ناهمواری‌های مسیر به خوبی توسط سیستم تعلیق بلعیده می‌شد. پایداری زانتیا در رانندگی هم مثال‌زدنی بود و هندلینگ (هدایت‌پذیری) بسیار نرمی را ارائه می‌کرد. یکی دیگر از نکات برجسته‌ی عملکردی زانتیا را می‌توان قابلیت تنظیم ارتفاع آن دانست که این خودرو را برای رانندگی در مسیرهایی با ویژگی‌های متفاوت سازگار می‌کرد. علاوه بر این‌ها، سیستم ترمز زانتیا در قسمت جلو از نوع دیسکی تهویه‌شونده و در قسمت عقب از نوع دیسکی بود و عملکرد ترمزگیری خودرو به لطف برخورداری از سیستم ترمز ضد قفل (ABS) بسیار خوب و مناسب بود.
ایمنی خودرو
سیتروئن زانتیا در بخش ایمنی ضعف‌های متعددی داشت. مدل ۱۹۹۷ این خودرو توسط موسسه‌ی اروپایی ارزیابی ایمنی خودروهای جدید (Euro NCAP) مورد بررسی قرار گرفته است. زانتیا در تست‌های تصادف این موسسه عملکرد رضایت‌بخشی را نشان نداده و خطرهای زیادی را برای سرنشینان در طی برخوردها به همراه دارد. این خودرو در بخش ایمنی سرنشینان بزرگسال موفق به کسب تنها ۲ ستاره‌ی ایمنی از مجموع پنج ستاره‌ی ایمنی و در بخش حفاظت از عابرین پیاده یک ستاره‌ی ایمنی از مجموع چهار ستاره‌ی ایمنی را به دست آورده است. در برخوردهای روبه‌رو، احتمال آسیب‌دیدگی قسمت‌های پایین پای راننده و ران پای سمت راست راننده بسیار زیاد گزارش شده است. به علاوه ایمنی سر و قفسه‌ی سینه در برخوردهای جانبی در وضعیت قرمز قرار دارد.
جمع‌بندی
خودروی سیتروئن زانتیا علی‌رغم توانمندی‌های که در مقایسه با رقیبان خود داشت، دوام چندانی در عرصه‌ی رقابت با سایر خودروها از جمله پژو ۴۰۵ نیاورد. شاید دلیل این مسئله را بتوان طراحی داخلی کسل‌کننده‌ی آن در کنار هزینه‌های بالای نگهداری و استهلاک خودرو دانست، اما هر چه که باشد، نقاط قوت این مدل را نباید فراموش کرد. طراحی ظاهری زانتیا به واقع نسبت به بسیاری از خودروهای چینی حاضر در بازار داخلی بهتر صورت گرفته است. کیفیت رانندگی زانتیا با کمک سیستم تعلیق خارق‌العاده‌اش بسیار خوب و راحت است و سواری دل‌نشینی را نصیب شما می‌کند. با این وجود ایمنی خودرو اصلاً در وضعیت خوبی قرار نداشت و شاید یکی از دلایل توقف تولید آن باشد. نیسان زانتیا با تمام نقاط قوت و ضعفش، با خاطره‌ای خوش بازارهای داخلی را ترک کرد؛ اتفاقی که برای بسیاری از خودروهای دیگر به شکلی متفاوت افتاد و امروز نامی از آن‌ها نمی‌بریم.
مشخصات
-
ارتفاع
۱۳۸۰ سانتی‌متر
-
طول
۴۴۴۰
-
تعداد سوپاپ
۱۶
-
ویژگی‌های خودرو
تنظیم برقی آینه‌ها
-
ویژگی‌های چراغ
چراغ مه‌شکن عقب
,چراغ ترمز عقب
-
ویژگی‌های پیشرانه
تنفس طبیعی
-
نوع فرمان
هیدرولیک
-
نوع جعبه دنده (گیربکس)
دستی
-
نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی
-
محور محرک (دیفرانسیل)
جلو
-
گرمکن صندلی
بدون گرمکن صندلی
-
کلاس خودرو
سدان (صندوق دار)
-
عرض
۱۷۵۵
-
سوخت مصرفی
بنزینی
-
استاندارد آلایندگی
یورو ۳
-
سرد کن صندلی
ندارد
-
سانروف
بدون سانروف
-
حداکثر گشتاور
۱۸۷
-
حداکثر توان
۱۳۵
-
حجم
۲۰۰۰ میلی‌لیتر
-
جنس پوشش صندلی
پارچه
-
تعداد سیلندر
۴
-
تعداد سرنشین
۵
-
تعداد دنده
۵
-
تعداد درها
۴
-
تعداد صندلی
۵
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.