آندریا بوچلی، متولد ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸ در لاجاتیکوی ایتالیا، تنورخوان معروف ایتالیایی است که شهرت خود را از ترکیب منحصربه‌فرد خود از اپرا و موسیقی پاپ دارد.
خواننده اپرای ایتالیایی “آندره‌آ یا آندریا آنجل بوچلی” در ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸ در روستای کوچک لاجاتیکو در استان توسکانی به دنیا آمد. وی از کودکی به موسیقی علاقه داشت، از شش سالگی نواختن پیانو و پس از آن فلوت و ساکسیفون را آغاز کرد.
بوچلی از ابتدا به گلوکوم (آب‌سیاه) مادرزادی مبتلا بود و در سن ۱۲ سالگی، به دنبال ضربه شدیدی که در فوتبال به او وارد شد، خونریزی مغزی کرد و کاملاً نابینا شد. ضعف بینایی عاملی برای دلسردی وی نبود و بوچلی برای ادامه تحصیل در رشته حقوق وارد دانشگاه پیزا شد. در این مدت برای تأمین هزینه‌های تحصیلش پیانو می‌نواخت و آواز می‌خواند. پس از اخذ مدرک برای مدت یک سال به‌عنوان وکیل منصوب دولتی فعالیت کرد. پس از آن با فرانکو کورلی، تنورخوان اپرای اهل ایتالیا آشنا شد و تصمیم گرفت در زمینه موسیقی و تحصیل صداپیشگی اقدام کند.
آغاز و آثار آن دریا بوچلی
آندریا بوچلی آغاز موسیقیایی خود را در سال ۱۹۹۲ تجربه کرد، زمانی که ستاره موسیقی پاپ ایتالیایی، “زوچرو فورناسیاری” از او خواست نسخه نمایشی ” Miserere ” را ضبط کند، آهنگی که برای خواننده مشهور لوچیانو پاواروتی طراحی شده بود. پاواروتی تحت تأثیر صدای بوچلی قرار گرفت و دوستی آن‌ها آغاز شد. سال بعد بوچلی با امضای قراردادی، اولین آلبوم خود “دریای آرام شب” (۱۹۹۴) را منتشر و توجه اکثر اروپاییان را به خود جلب کرد.
آندریا بوچلی در سال ۱۹۹۵ آلبوم “بوچلی” را منتشر کرد که حاوی تک‌آهنگ Con te partirò بود. وی بعدها این آهنگ را با عنوان “زمان خداحافظی” به صورت دوئت (دونفری نواختی) با سارا برایتمن به زبان انگلیسی بازخوانی کرد. هر دو نسخه این تک‌آهنگ بسیار پر موفقیت بود. محبوبیت بوچلی در ایالات‌متحده‌آمریکا با انتشار آلبوم رومانزا (۱۹۹۷) شکل گرفت که مجموعه‌ای گردآوری‌شده از آلبوم‌های قبلی او بود و با بیش از ۱۵ میلیون نسخه در سراسر جهان و پخش زنده مکرر از شبکه‌های تلویزیونی فروش رفت.
آندریا بوچلی در ابتدا ادعا می‌کرد که اولین سبک محبوبش اپرا است ولی بعدها در تلاش برای گسترش دامنه مخاطبانش، در سال ۱۹۹۷ آریا (تک‌خوانی همراه موسیقی- ژانری که مطبوعات از آن با عنوان “پاپرا” یاد می‌کند) را نیز به موسیقی محبوبش اضافه کرد. برخی از منتقدین موسیقی این تلفیق را بسیار سبک وزن توصیف کردند تا مورد توجه دنیای اپرا قرار نگیرد. با این حال بوچلی در سال ۱۹۹۹ با اجرای “بیوه شاد” سه آریا خواند. در اواخر همین سال نیز اولین اپرای آمریکایی خود را در نقش اصلی ورتر ژول ماسن در تئاتر اپرای میشیگان انجام داد.
در حالی که “سکرد آریا” یا “آریای مقدس” بوچلی در سال ۱۹۹۹ با فروش فوق‌العاده‌ای به‌عنوان یک موسیقی کلاسیک رو به رو بود، وی در همین سال با فرش “سونیو” که شامل دوئت با ستاره موسیقی پاپ سلن دیون (“دعا”) بود، موفقیت تجاری بسیار زیادی کسب کرد.
از جمله آثار اولیه آن دریا بوچلی در قرن ۲۱ عبارتند از “وردی” (۲۰۰۰)، “آسمان توسکانی” (۲۰۰۱)، “موسیقی سکوت” (۲۰۰۱)، “احساس” (۲۰۰۲)، “آن دریا” (۲۰۰۴)، “آموره” (۲۰۰۶) (متمرکز بر موسیقی پاپ که شامل حضور مهمانان کریستینا آگیلرا و استیوی واندر بود)، “زیر آسمان صحرا” (۲۰۰۶)، “اینکانتو” (۲۰۰۸)، “ویور زنده در توسکانی” (۲۰۰۸)، “مجموعه تعطیلات کریسمس من” (۲۰۰۹) و “آلبوم زنده کنسرتو: یک شب در پارک مرکزی” (۲۰۱۱). علاوه بر آثار ضبط شده، بوچلی تورهای موسیقی زیادی برگزار کرد. اولین تور او در فیلارمونیک نیویورک در سال ۲۰۰۶ و دومی در اپرای متروپولیتن در سال ۲۰۱۱ انجام شد.
آندریا بوچلی در دهه ۲۰۱۰ آلبوم‌های ضبط شده استودیویی زیادی داشت که از جمله آن‌ها “سی” یا چرا در ۲۰۱۸ بود که شامل دوئت با پسرش و جاش گروبان می‌شد. در سال ۲۰۱۷ بوچلی و “اد شیران” دو آهنگ به زبان‌های انگلیسی و ایتالیایی خواندند که ویدئوی پرطرفدار شماره یک یوتیوب شد. جدیدترین آلبوم ستاره تنورخوانی، آدریا بوچلی با عنوان “باور” شامل دوئت جدیدی با آلیسون کراوس و قطعه‌ای نشنیده از هنرمند فقید، انیو موریکونه است که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد.
ستاره هالیوودی آندریا بوچلی
دوم مارس ۲۰۱۰ برای آندریا بوچلی روز مهمی بود، چرا که در این روز ستاره خود در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود را دریافت کرد. این پیاده‌رو یکی از جاذبه‌های گردشگری کالیفرنیا است، بین بلوار هالیوود و خیابان وین در هالیوود قرار دارد و میزبان بیش از ۲ هزار و ۶۰۰ ستاره با عناوین موسیقی‌دانان، بازیگران، کارگردانان، گروه‌های تئاتر و حتی شخصیت‌های تخیلی است. هر سال حدوداً ۲۰ ستاره به آن اضافه می‌شود و ۱۷ درصد از ستاره‌هایش به صنعت موسیقی اختصاص دارد.
