محمد جهان‌آرا» هشت پیش از آزادی غرور آفرین زادگاهش به آرزویش رسید و به شهادت رسید. شاید به خاطر رشادت‌های اوست که «ممد نبودی» هم‌چنان یکی از مهم‌ترین آواهایی است که در ذهن مردم به یادگار مانده است. 
قطعه‌ای که «جواد عزیزی» شعرش را سرود و بر روی یک ملودی قدیمی بوشهری (که پیش از این بخشو روی‌ش نوحه‌ای برای سیدالشهدا خوانده بود) کار شد و برای اولین بار «حسین فخری» خواندش. 
این نوحه آن قدر تأثیرگذار بود که بعدها توسط بسیاری از موزیسین‌ها از جمله محمدرضا عقیلی بازسازی و در ارکسترهای مختلف اجرا شد و مسعود کرامتی بر روی یکی از همین ملودی‌های موسیقایی نسخه‌ای از این قطعه را اجرا کرد. سال‌ها بعد نیز کویتی‌‌پور، گوشواره‌های شعر «ممدنبودی ببینی…» را حفظ و با شعری از «محمد شیرازی» اجرایش کرد.