سیمبالوم (cimbalom) یکی از سازهای زهی پیچیده از خانواده دولسیمر (dulcimer) است که در گروه‌های کوچک موسیقی توسط کولی‌های اروپای مرکزی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
این ساز بدنه‌ای ذوزنقه‌ای شکل دارد که روی چهار پایه می‌ایستد. محدوده صدایی کروماتیک سیمبالوم متشکل از چهار اکتاو است و برخلاف سایر دولسیمرها در آن از یک مکانیزم پدالی برای میرا کردن سیم‌ها استفاده می‌شود.
سیمبالوم در حدود ۱۲۵ سیم فلزی و برای هر نت ۳ تا ۵ سیم دارد. در طول برخی سیم‌ها دو تا سه خرک وجود دارد. نوازنده در حالت نشسته این ساز را می‌نوازد و سیم‌ها را با دو چکش چوبی کوچک به شکل قاشق که هر یک در یک دست نگه داشته می‌شوند، می‌زند. چکش‌ها با چرم سخت یا نرم با توجه به کیفیت صدای مورد نظر پوشیده شده‌اند.
این ساز مشابه ساز با سنتور ایرانی و هاکبرت (Hackbrett) آلمانی است و تا قرن شانزدهم در مجارستان نواخته می‌شد. سیمبالوم فولک قابل حمل، با قدمتی بیشتر در نواحی روستایی مجارستان نواخته می‌شود، که انواعی با شباهت زیاد از آن در رومانی، یونان، لهستان، لاتویا، لیتوانی و استونی یافت می‌شود. نسخه قابل حمل سیمبالوم با تسمه به شانه‌های نوازنده آویخته می‌شود و نوازنده در حین نواختن می‌ایستد.
