استاد مطهری: آیا اگر خداوند به انسان نعمتی داد و انسان گناهی مرتکب شد – آن گناه هرچه می‌خواهد باشد – خدا آن نعمت را از انسان می‌گیرد، یا میان گناهان و نعمتهایی که سلب می‌شود رابطه خاصی است، یعنی هر گناهی در سلب نعمت معینی تأثیر دارد؟
🔸 یک وقت گناه ما این است که حق‌الله را ادا نمی‌کنیم، و یک وقت گناه ما این است که حق الناس را ادا نمی‌کنیم.
حق الله هم فرق می‌کند؛ یک وقت نماز نمی‌خوانیم، یک وقت روزه نمی‌گیریم، یک وقت العیاذبالله شراب می‌خوریم، یک وقت دروغ می‌گوییم، یک وقت حج خانه خدا را نمی‌رویم. همین‌طور است حق الناس. آیا اینها دیگر فرق نمی‌کند؟ آیا همینقدر که انسان یک گناه مرتکب شد خدا هر نعمتی را که شد از او می‌گیرد یا هر گناهی با یک نعمت خاصی ارتباط دارد؟ دومی درست است.
🔹 در دعای کمیل که در شبهای جمعه کسانی که توفیق دارند می‌خوانند، اینطور می‌خوانیم: اللهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنوبَ الَّتی تُنْزِلُ النِّقَمَ. اللهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنوبَ الَّتی تُغَیرُ النِّعَمَ. اللهُمَّ اغْفِر لِی الذُّنوبَ الَّتی تُنْزِلُ الْبَلاءَ. اللهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاء؛ گناهان را دسته دسته می‌کند: خدایا آن گناهانی را که نقمت را بر بنده نازل می‌کند ببخش، آن گناهانی را که نعمت را می‌گیرد ببخش، گناهانی را که بلاها را نازل می‌کند بیامرز، گناهانی را که سبب می‌شود دعاهای ما حبس بشود (یعنی حال دعا از ما گرفته بشود که دعا نکنیم که این بدترینش است) یا دعا بکنیم و مستجاب نشود ببخش.
معلوم می‌شود هر دستهای از گناهان یک خاصیت مخصوص به خود دارد.
📗 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۴۰
