ماهواره های اکو اولین ماهواره های مخابراتی دنیا بودند در دوازدهم اوت ۱۹۶۰ اکو-۱ پرتاب شد و پیامی را از ریئس جمهور وقت ایالات متحده ارسال کرد .این اولین پیغام بشر بود که با استفاده از ماهواره فرستاده میشد .اکو-۱ و اکو-۲ این نظریه را به اثبات رساندند که با استفاده از ماهواره میتوان عکس , صدا , و موسیقی را به فواصل دور ارسال کرد . ماهواره های اکو بالن هایی با پوشش فلزی بودند و در ابتدا برای مطالعات اتمسفری در نظر گرفته شده بودند , ولی مهندسین مخابرات پیشنهاد کردند که از این ماهواره ها به عنوان ماهواره های مخابراتی استفاده شود .بازتاب پیام ها با استفاده از بدنه این ماهواره ها انجام میشد و در واقع آنها تجهیزات مخابراتی خاصی حمل نمیکردند . اکو -۱ در مدار ۱۵۱۹*۱۶۸۷ کیلومتری با زاویه میل ۶/۴۸ درجه قرار گرفت .اکو-۱ بالنی با قطر ۴۸/۳۰ متر و وزن ۷۶ کیلوگرم از فیلم پلی استر فلز پوش به قطر ۱۲۷/۰ میلیمتر ساخته شده بود .این ماهواره در واقع ماهواره مخابراتی منفعل بود چرا که تنها سیگنال ها را باز میتاباند و آنها را مخابره نمیکرد .اما این ماهواره به اثبات رساند که انتقال امواج مایکرو ویو از ماهواره امکان پذیر است .اکو -۱ به دلیل مدار کم ارتفاع و سطح درخشانش با چشم غیر مسلح قابل دیدن بود .این ماهواره ۲۴ مه ۱۹۶۸ وارد جو و نابود شد . اکو-۲ به دنبال اکو-۱ پرتاب شد و آزمایش های مخابراتی غیر فعال را ادامه داد .این ماهواره ۲۵۶ کیلوگرمی با قطر ۱/۴۱ متر از جنس فیلم پلی استر پوشیده با لایه نازکی از فلز , در مدار ۱۰۳۲ * ۱۳۱۵ کیلومتری با زاویه میل ۵/۸۵ درجه قرار گرفت .اکو-۲ نیز فناوری انتقال امواج رادیویی, تلویزیونی و تلفنی در سراسر قاره را به نمایش گذاشت .این ماهواره ۷ ژوئن ۱۹۶۲ از بین رفت .پس از ماهواره های اکو ناسا ساخت و پرتاب ماهواره های مخابراتی فعال مانند تلستار و سینکام را دنبال کرد و از تجارب به دست آمده از ماهواره های اکو در توسعه این سامانه های مخابراتی بهره برد.
