آیت_الله جوادی_آملی: وقتی به حرم مطهّر مشرّف شدیم عرض می ‌کنیم: «قُلْ لَبَّیکَ‏ دَاعِی اللَّهِ إِنْ کَانَ لَمْ یجِبْکَ بَدَنِی عِنْدَ اسْتِغَاثَتِکَ وَ لِسَانِی‏ عِنْدَ اسْتِنْصَارِکَ»؛ 
آن وقتی که شما فرمودید «هَلْ مِنْ ناصِرٍ ینْصُرُنی» اگر من نبودم شما را یاری کنم، هم ‌اکنون قلب، سمع و بصر من تابع شماست و اجابت می ‌کند… .