وجود مبارک حضرت امیر عرض می کند: خدایا! تمام نِعَم را که تو می دهی، مبادا طوری باشد که ما محتاج دیگری باشیم و آن استقلال و عزّت را از دست بدهیم! (اللّهمّ صن وجهی بالیسار)، یعنی آبروی مرا با داشتن حفظ بکن. (و لا تبذل جاهی بالاقتار)؛ در اثری نداری آبروی مرا بریزی، مبذول کنی، بریز و بپاش بشود؛ این کار را نکن!
