ابراهیم(ع)، نمونه‌ای بی‌نظیر از اهل استقامت.
ابراهیم(ع) یتیم بود که پیش عمویش زندگی می‌کرد. تا دورهٔ نوجوانی که هجرت کرد و از خانهٔ عمویش رفت، به انواع بلاها دچار بود. عمویش فشار عجیبی به او داشت که باید به این بت‌ها سجده کنی؛ اما او سجده نمی‌کرد و بت را به رسمیت نمی‌شناخت.
این‌قدر زیبا در برابر حوادث خانوادگی و اجتماعی و انجام تکالیف استقامت کرد که پدر تمام انبیای بعد از خودش شد. خدا چه نسلی به او داد! این پاداش استقامت است. این پاداش دنیایی او در استقامتش بود. اگر بخواهید پاداش آخرتش را هم بدانید، هر آیه‌ای که کلمهٔ ابراهیم دارد و صحبت از آخرت ابراهیم(ع) است، ببینید که خدا چه پاداشی برای قیامت او ذخیره کرده است.
محصولات بخش فروشگاه
۲,۸۸۰,۰۰۰ تومان
