خراسان/ منور رمضانی معروف به «ننه حسن» متولد ۱۳۱۶ خورشیدی، نقاشی است که از کودکی تا ۷۰سالگی به هنر قالی بافی و طراحی نقوش قالی مشغول بوده است. او در سال های اخیر به نقاشی روی آورده و در زمره نقاشان خودآموخته ایرانی قرار گرفته است.
آغاز کار
ننه حسن و خانواده‌اش که در کلبه کوچکی در شهرستان خدابنده استان زنجان روزگار می‌گذراندند، روزی برای این که به فرزندش که تحصیل کرده رشته گرافیک است خودی نشان دهد، قلم به دست گرفت و این کار او باعث شد تا شهرتش از مرزهای ایران هم فراتر برود و او را به یک چهره جهانی تبدیل کند.
منبع الهام
روایت ها، افسانه ها، منظومه ها و… تجربیات و آموخته هایی هستند که نسل به نسل از پیشینیان به او رسیده و نمود آن‌ها در قالب آثار نقاشی‌‌اش قابل مشاهده است. این سالمند هنرمند درباره منبع الهام آثارش می‌گوید: «من از کودکی علاوه بر قالی‌بافی به کارهایی مثل کشاورزی، دامداری، سوزن دوزی و بافتنی مشغول بودم. نقاشی کشیدن موجب می‌شود که ذهن آسوده‌ای داشته باشم و دچار غم و ناراحتی نشوم. پدرشوهرم بزرگ ایل بود، تا آن جا که به خاطر داشتم از داستان هایی که نقل می‌کرد در نقاشی‌هایم استفاده کردم.»
اثر نقاشی کشیدن
ننه حسن که تا حالا چندین نمایشگاه داخلی و خارجی داشته اعتقاد دارد: « خدا در این سن و سال به من ذهنی خلاق داده است تا من نقاشی‌هایی بکشم. من که رفتنی هستم و این‌ها می‌ماند. من داستان هایی را می‌کشم که در ذهن‌ها باقی بماند. گاهی با نقاشی کردن تخلیه روحی می‌شوم یا اگر خدایی نکرده عزیزی را از دست بدهم، ترجیح می‌دهم در آن شرایط نقاشی بکشم. تنها راه فرار از فشار و غم در لحظه هایی برایم ترسیم نقاشی است.»
عکس ها : از خبرگزاری فارس و مهر
