اگر رفتارهای پرخاشگر کودک در خردسالی درمان نشود امکان دارد در آینده به مشکل بربخورد. در نتیجه بهتر است رفتارهای پرخاشگر کودک را زیر نظر پزشک و مربیان درمان کنید.
در بزرگسالی این رفتارها بصورت رفتارهای خشن، اعتیاد به مخدرها ، جرم و استعمال ماده های دخانی خود را نشان میدهد . بطور کلی بیش تر جرم هایی که در بزرگ سالی رخ میدهد منشأ در کودکی دارد. در این زمینه روانشناسان معتقد هستند که رفتارهای پرخاشگر و تند بچه ها در آینده سبب بروز جرم و رفتارهای بزهکارانه میشود .
بهتر است بدانید عوامل مختلفی سبب بوجود آمدن رفتارهای عصبی و پرخاشگر در کودکان میشود . همچنین این عوامل در بین دختران و پسران دارای الگوی متفاوتی است. اگر این رفتارها در کودکی درمان نشود در آینده سبب مشکلاتی مانند طلاق، ابتلا به بیماری های گوناگون، تحصیلات پائین و در نتیجه سطح درامد پائین خانواده میشود
علایم کودک پرخاشگر و عصبی
کودکان ناکام: ناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. هنگامی که کودک به مقصود خویش دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از وی سر میزند پرخاشگری است.
با کودکتان حرف بزنید و تلاش کنید علل بداخلاقی اش را بفهمید. فهمیدن این که چه چیزی سبب بداخلاقی وی شده است در واقع کلید این معما است که چطور به وی کمک کنید که هم حس بهتری پیدا کند و هم رفتاری بهتر داشته باشد.
استرس، یکی از عواملی که سبب بوجود آمدن نشانه های بچه عصبی میشود ، استرس و عفونت های ویروسی در حین حاملگی است. درصورتی که در زمان حاملگی مادر همیشه دچار اضطراب شود نتیجه آن، بچه ای با رفتار پرخاشگر میشود . در نتیجه بهتر است در حین حاملگی بیش تر مواظب باشید تا در آینده دچار پشیمانی نشوید. آغاز این رفتار از ۲ سالگی است و تا ۴ سالگی ادامه می یابد. دختران نسبت به پسران بیش تر در معرض رفتارهای پرخاشگرانه هستند، در نتیجه به مراقبت از دخترها نسبت به پسران پیشنهاد شده است. درصورتی که فرزند شما دارای نشانه های عصبی و پرخاشگرانه هستند بهتر است از یک مشاوره در این زمینه راهنمایی بخواهید.
افسردگی، پرخاشگری و بداخلاقی در بچه ها اگر با نشانه های دیگر همراه باشد، میتواند نشانه ای از افسردگی باشد که در اینصورت لازم است شرایط زندگی کودک تمام و کمال مورد بررسی قرار گیرد.
برای درمان پرخاشگری در بچه ها نخستین گام این است که نوع پرخاشگری آن ها و علت آنرا براساس توضیحاتی که ارائه شد شناسایی کنیم؛ و پرخاشگری را بصورت موردی برطرف نماییم.
الگوپذیری کودکان از والدین، یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در بچه ها، یادگیری است؛ یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، شبیه الگوهای خود رفتار میکنند . اگر بچه دارای پدر یا مادری با خلق وخویی عصبانی و پرخاشگر یا شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر خویش با دیگران باشد، مسلما وی هم پرخاشگر خواهد گردید. بدین ترتیب بچه ها از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند و الگوبرداری میکنند .
چند راه حل موثر برای کنترل عصبانیت کودکان
الگوی خوبی از مهارت های مدیریت خشم باشید
بهترین روشی که میتوانید به کودک مدیریت خشم بیاموزید، این است که به وی نشان بدهید درمواقع بروز خشم چطور برخوردی دارید. درصورتی که کودک شاهد عصبانیت شما باشد، احتمالا همین کار را هم خواهد کرد. ولی درصورتی که وی شاهد کنارآمدن شما با احساسات تان به روشی مهربانانه تر و ارام تر باشد، وی هم این شیوه را انتخاب خواهد کرد.
اگرچه، اهمیت دارد که کودک را درمعرض بسیاری از مشکلات دوران بزرگ سالی که با آن مواجه اید، قرار ندهید، این که وی شاهد باشد که چطور خشم تان را مدیریت می کنید، بسیار مهم است. به مواقعی اشاره کنید که دچار حس ناکامی می شوید تا کودک متوجه شود که بزرگسالان هم گاهی دچار خشم میشوند .
اشکالی ندارد مسأله در این سطح را با بچه مطرح کنید که:« عصبی شدم که ماشین جلویی نایستاد تا بچه ها از خیابان عبور کنند، ولی من ماشین را نگه می دارم تا بچه ها به سلامت از خیابان عبور کنند».
به زبان آوردن احساسات تان به کودک می آموزد که وی هم در مورد احساسات خویش صحبت کند.
زمانی که درحضور کودک کنترل خویش را از دست می دهید و عصبانیت را در رفتار نشان می دهید، مسوولیت آنرا بپذیرید. عذرخواهی کنید و بگویید که بجای پرخاشگری باید چه می کردید. بگویید:« متأسفم که امروز جلوی تو داد کشیدم، وقتی عصبی بودم. بجای این که صدایم را بالا ببرم باید می رفتم که قدم بزنم تا خشمم فروکش کند».
رفع خستگی کنید
به محض آنکه کودک بداخلاقتان به وضعیت طبیعی برگشت و به حس خوشایندی رسید سعی کنید کم حوصلگی، عصبانیت و بداخلاقی احتمالی خویش را هم تخلیه کنید. برای این کار میتوانید سراغ سرگرمی ها یا فعالیتهای مورد علاقه تان بروید تا شما هم به ارامش برسید.
از شیوه توجه برگردانی استفاده کنید
حواس کودک خویش را پرت کنید. موقعی که کودکتان عصبانی است، حواس وی را با پیشنهاد یک چیز جدید پرت کنید یا محیط وی را عوض کنید. وی را بیرون ببرید یا به یک اتاق دیگر منتقل کنید.
برخورد جدّی داشته باشید
درصورتی که کودک در حال تکرار رفتاری است که احتمال آسیب بخود را دارد و شما قبلا از وی خواسته اید که این کار را نکند، با جدیت با وی برخورد کنید تا بفهمد در خصوص مسایل مربوط به سلامتی وی کاملا جدّی و انعطاف ناپذیر هستید.
عصبانیت، ذاتا بد نیست
آنچه عصبانیت را بد جلوه میدهد ، کار ناشایست ناشی از خشم است. در موقع عصبانیت با وی ارام حرف بزنید و از فریاد زدن بپرهیزید و کنترل خویش را حفظ کنید. بطور مشخص اشتباه وی را گوشزد کنید. به عنوان مثال بگویید:دخترم چه رفتار بدی داشتی، به چه دلیل برادرت را کتک زدی…
مواظب باشید که به فرزندتان بیش از حد بی توجهی نکنید
مطمئن شوید که کودکتان بخاطر عدم توجه شما دچار نق نق نشده است. برای یک کودک، توجه منفی مانند جواب والدین به یک کج خلقی، بهتر از توجه نکردن است. این عادت را در فرزندتان ایجاد کنید که در در برابر رفتارهای مثبتش به وی توجه نشان دهید. در مقابل، زمانیکه کودک میتواند خشم خویش را کنترل کند، وی را تشویق کنید و در صورت لزوم به وی پاداش دهید.
درصورتی که وی بر رفتار ناشایست خویش اصرار کرد، برای وی جریمه هایی در نظر بگیرید. به عنوان مثال وی را از امتیازهایی محروم کنید. درصورتی که از هیچ کدام از این مراحل نتیجه نگرفتید، لازم است به مشاوران متخصص مراجعه کنید.
