به‌‌نظر شما سخت‌‌ترین کار دنیا بعد از کار در معدن چیه؟ خرید گوجهفرنگی؟ نه اون خیلی سخت نیست. اولاً چه معنی داره ارز مملکت رو بدیم و گوجهفرنگی بگیریم؛ همون رو گوجه ایرانی و فرهنگی می‌‌گیریم. ثانیاً ممکنه بگین همون گوجه ایرانی هم گیر نمیاد یا گرونه، اونم راه داره، گوجه سبز بگیرین، یه ذره مزه املت‌‌تون خراب میشه اما چاره‌‌ای نیست، حالا باز ممکنه بگین گوجه سبز گرون تره، خب باشه. اون دیگه مشکل شماست نه بقیه. هدف ما این بود که ثابت کنیم بعد از کار در معدن، سخت‌‌ترین کار خرید گوجه نیست. پس چیه؟ اینه‌‌که بری مغازه، کلی شلوار و لباس زیر و رو کنی و عرق فروشنده رو دربیاری. آخرش بدون خرید بیای بیرون. اون لحظه خیلی سخته. برای همین باید بهونه بیاری جلوی فروشنده و بگی تا چند هستین؟ ما یه دوری بزنیم. کیف پولم رو تو ماشین جا گذاشتم و از این حرف‌‌ها. برای همین پیشنهاد می‌‌کنم برای‌‌این‌‌که ما خریداران این‌‌قدر موقع خرید نکردن معذب نباشیم فروشنده‌‌ها یه‌‌سری چیپس، پفک، ویفر موزی که همه زیر ۱۰ تومن باشه بذارن تو مغازه، بعد که ما خوب طلا، مبل حتی مانتو و شلوارها رو زیر و رو کردیم و دیدیم پول‌‌مون به‌‌هیچ‌‌کدومش نمی‌‌رسه لااقل ویفر بخریم، دست خالی بیرون نیایم و معذب نشیم. راستی من دیشب رفتم میوه‌‌فروشی، یه پلاستیک پر از گوجه برداشتم، بعد که عمو میوه‌‌فروش، گوجه‌‌ها رو وزن کرد و قیمت رو گفت، گفتم: «حالا ما بریم یه‌‌دوری بزنیم، تا چند هستین؟ ویفر گوجهفرنگی ندارین»؟
دانیال دایی داووداینا
