دیدین بعضی بلاگرها می گن امروز اومدم پیش دوستم تا دندون‌هام رو لمینت کنم، کارش خیلی خوبه و از این حرف‌ها. ما هم می گیم حالا خواسته یه حالی به دوستش بده. دو ساعت بعد استوری می‌ذاره درحال خوردن دولپی کباب و می گه اومدم پیش دوستم که رستوران داره. کار نداریم چطور طرف بعد از دندون‌پزشکی میره کباب می‌خوره. اما مسئله اینه که چرا این‌قدر رفیق داره تو هر شغل و صنفی؟ ما تهش دو تا رفیق داریم اونم همکار خودمون هستن و تمام. یک رفیق هم داریم که آب میوه فروشی داره و چیزی رو مجانی نمی ده هیچ، می گه فک و فامیلت رو هم بیار چون کاسبی خرابه. اما به تازگی اتفاقی افتاد که عمق رفاقت بلاگرها با کسب‌وکارها رو نشون می ده. برای برخی از بلاگرهای معروف مالیات‌هایی در حد تا ۲ میلیارد تعیین شده. یعنی طرف حداقل حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیارد در سال درآمد داره. تازه سر کار هم نمی ره و همیشه تو رستوران، کلینیک زیبایی و لباس‌فروشی دوستاش در حال وقت‌گذروندنه. حالا فهمیدین چرا دوستان بلاگرها تموم شدنی نیستن و هرجا هم میرن قربون صدقه طرف می شن و تاکید دارن چیزی که میگن تبلیغ نیست و واقعاً می خوان دوست‌شون رو به ما معرفی کنن؟ احتمالاً دوستاشون می گن تا این‌جا اومدی مرامی کباب خوردی و کسب وکارم رو معرفی کردی، بذار منم مرامی ۱۰۰ میلیون بزنم به کارتت. به همین زیبایی و رفاقتی.
نویسنده : دانیال دایی داووداینا طنزپرداز
