قبل از آن که سیاره پلوتون از رصدخانه آریزونا در امریکا توسط کلایْدْ تامبا کشف شود، بعضی از ستارهشناسان نیز در سال ۱۹۱۵م از طریق محاسبات نجومی به وجود سیاره پلوتون و محل آن پی برده بودند. تحقیقات بعدی نشان داد که مطالعات قبلی درست بوده و صحت محاسبات دانشمندان روشن گردید. در نهایت، در ۱۳ مارس ۱۹۳۰م کشف این سیاره اعلام شد اما تا زمان کشف قمر آن به نام “چارون” اطلاع چندانی از پلوتون در دست نبود. در ۲۲ ژوئن ۱۹۷۸م این قمر توسط جِیمز کریستین کشف گردید. فاصله پلوتون تا خورشید ۵۸۱۱ میلیون کیلومتر است و یک دور گردش آن به دور خورشید ۲۸۴ سال برابر با ۹۹۷۰۰ روز طول میکشد. پلوتون یکی از سیارات منظومه شمسی و نهمین سیاره از لحاظ بعد مسافت نسبت به خورشید میباشد. حجم آن نسبت به زمین ۹% میباشد. گرچه به نظر میرسد دیگر پلوتون دورترین سیاره منظومه شمسی به حساب نمیرود چرا که در ۱۴ سپتامبر ۱۹۹۲م کشف سیاره جدیدی اعلام شد که ماهیت آن شناخته شده نبود.
