پس از وقوع حوادث بسیار و مبارزات پیگیر آزادیخواهان و مشروطهطلبان، سرانجام مجلس شورای ملی در چهاردهم جمادی الثانی ۱۳۲۴ ق با دستور مظفرالدین شاه قاجار تاسیس شد. از آن پس نمایندگان منتخب، سعی در تدوین قانون اساسی داشتند که در این راه با مشکلاتی مواجه بودند. آزادیخواهان واقعی درصدد بودند تا قدرت ملی را افزون سازند ولی درباریان تمایل داشتند قدرت را در وجود شاه متمرکز کنند و مجلس را به صورت یک هیئت مشورتی درآوردند. سرانجام با پیروزی آزادیخواهان، متن قانون اساسی مشروطیت با ۵۱ اصل تهیه شد و در ۱۴ ذیالقعدهی ۱۳۲۴ ق به امضاء مظفرالدین شاه قاجار رسید. قانون اساسی با تشریفات خاص توسط چهار نفر: مشیرالدوله صدراعظم، ناصر الملک همدانی وزیر مالیه، محتشم السلطنه و مشیرالملک از سیاستمدارانِ وقت، به مجلس آورده شد. نمایندگان مجلس از قانون اساسی استقبال کردند و به هم تبریک گفتند. به دنبال آن جشنها بر پا شد و تهران چراغانی گردید.
