قبل از آن که سیاره پلوتون از رصدخانه آریزونا در امریکا توسط کلایْدْ تامبا کشف شود، بعضی از ستاره‏شناسان نیز در سال ۱۹۱۵م از طریق محاسبات نجومی به وجود سیاره پلوتون و محل آن پی برده بودند. تحقیقات بعدی نشان داد که مطالعات قبلی درست بوده و صحت محاسبات دانشمندان روشن گردید. در نهایت، در ۱۳ مارس ۱۹۳۰م کشف این سیاره اعلام شد اما تا زمان کشف قمر آن به نام “چارون” اطلاع چندانی از پلوتون در دست نبود. در ۲۲ ژوئن ۱۹۷۸م این قمر توسط جِیمز کریستین کشف گردید. فاصله پلوتون تا خورشید ۵۸۱۱ میلیون کیلومتر است و یک دور گردش آن به دور خورشید ۲۸۴ سال برابر با ۹۹۷۰۰ روز طول می‏کشد. پلوتون یکی از سیارات منظومه شمسی و نهمین سیاره از لحاظ بعد مسافت نسبت به خورشید می‏باشد. حجم آن نسبت به زمین ۹% می‏باشد. گرچه به نظر می‏رسد دیگر پلوتون دورترین سیاره منظومه شمسی به حساب نمی‏رود چرا که در ۱۴ سپتامبر ۱۹۹۲م کشف سیاره جدیدی اعلام شد که ماهیت آن شناخته شده نبود.