انسان‌ها ذاتا موجوداتی اجتماعی هستند که اغلب از مشاهده عملکرد دیگران مواردی را یاد می‌گیرند. این امر به ویژه در حوزه عادات غذایی و ترجیحات غذایی صادق است.
به نقل از ارث، مفهومی که به‌عنوان مدل‌سازی اجتماعی شناخته می‌شود، نقش مهمی در شکل دادن به انتخاب‌های غذایی ما ایفا می‌کند، جایی که ما اغلب به دیگران به‌عنوان معیاری برای اینکه چه چیزی و چه مقدار بخوریم نگاه می‌کنیم.
نتایج تحقیق اخیر در بریتانیا به این سوال پرداخته است و تأثیر مشاهده حالات چهره بر ترجیحات غذایی، به ویژه در مورد کلم بروکلی خام را بررسی می‌کند.
محققان این بررسی اظهار کردند تماشای دیگران در حال خوردن یک سبزی خام با حالت چهره منفی، علاقه زنان بالغ به آن سبزی را کاهش می‌دهد اما تمایل آنها به خوردن آن را کاهش نمی‌دهد.
این مطالعه با مشارکت بیش از ۲۰۰ زن جوان، ویدئوهایی از بزرگسالان مختلف را نشان داد که کلم بروکلی خام را با حالات صورت متفاوت مصرف می‌کردند و شامل مثبت، خنثی و منفی بود.
یافته‌ها تا حدودی تعجب‌آور بود زیرا عبارات منفی به‌طور قابل توجهی علاقه به مصرف سبزیجات را کاهش می‌دهد اما عبارات مثبت آن را افزایش نمی‌دهد همچنین تماشای دیگران در حال خوردن یک سبزی خام با حالت چهره مثبت، علاقه یا میل به خوردن سبزیجات را در بزرگسالان افزایش نداد.
این مطالعه پیچیدگی رابطه بین لذت ظاهری و ترجیحات غذایی واقعی را برجسته می‌کند. در حالی که تمرکز بر واکنش‌های بزرگسالان بود، این بینش ممکن است به کودکان نیز تعمیم یابد که عموماً در امتحان سبزیجات مردد هستند.
برای مثال، اگر کودکی ببیند که والدینش از سبزیجات اجتناب می‌کنند، این مورد می‌تواند پیامدهای منفی بر پذیرش مصرف سبزیجات کودکان داشته باشد. با این حال، تحقیقات آینده باید اثرات مشاهده تجربیات زنده خوردن و چگونگی انتقال این یافته‌ها به مصرف واقعی سبزیجات در میان بزرگسالان را بررسی کند.
به‌طور خلاصه، در حالی که ما نقش قدرتمند مدل‌سازی اجتماعی در شکل‌دهی رفتارهای خوردن را درک می‌کنیم، هنوز چیزهای زیادی در مورد تفاوت‌های ظریف این تأثیر، به‌ویژه در محیط‌های زنده و در گروه‌های سنی مختلف کشف می‌شود.
مقاله کامل در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.
