بر اساس یافته های پژوهش های جدید که در کنگره علمی انجمن قلب و عروق اروپا (ESC) ارائه شد، غذاهای با شاخص گلیسمی بالا باعث افزایش سریع قند خون می شوند که شامل نان سفید، برنج سفید، سیب زمینی و شیرینی جات هستند.
غذاهای با شاخص گلیسمی پایین آهسته تر هضم شده و به تدریج قند خون را افزایش می دهند. این غذاها شامل برخی از میوه ها و سبزیجات مانند سیب، پرتقال، کلم بروکلی و سبزیجات برگدار، حبوبات مانند نخود، عدس، لوبیا قرمز و غلات کامل مانند برنج قهوه ای و جو دوسر هستند. گوشت، مرغ و ماهی به دلیل نداشتن کربوهیدرات دارای رتبه بندی شاخص گلیسمی نیستند. گفتنی است که شاخص گلیسمی (GI) غذاهای حاوی کربوهیدرات را بر اساس سرعت تأثیر آنها بر سطح قند خون رتبه بندی می کند.
مطالعات مشاهده ای پیشین نشان داده اند که رژیم های غذایی با شاخص گلیسمی بالا با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ مرتبط است.
این مطالعه به طور تصادفی ۱۶۰ بیمار ۳۸ تا ۷۶ ساله را به سه ماه پیروی از یک رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین و یک رژیم غذایی معمولی اختصاص داد. هر دو گروه به دریافت درمان های استاندارد برای بیماری عروق کرونر ادامه دادند. به بیماران در گروه رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین توصیه شد که غذاهای با کربوهیدرات پایین مصرف کنند و غذاهای با شاخص گلیسمی بالا را کنار بگذارند، در حالی که به مصرف معمول پروتئین و چربی خود ادامه دهند.
به گروه رژیم غذایی معمولی توصیه شد که رژیم غذایی توصیه شده برای بیماری عروق کرونر را مصرف کنند که چربی و برخی پروتئین ها مانند شیر کامل، پنیر، گوشت، زرده تخم مرغ و غذاهای سرخ شده را محدود می کند. در ادامه پایبندی به رژیم غذایی با پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت و شاخص های آنتروپومتریک در ابتدا و بعد از سه ماه اندازه گیری شد.
میانگین سنی شرکت کنندگان ۵۸ سال و ۵۲ درصد زن بودند. شاخص های سنجش بین گروه ها در ابتدا مشابه بود ولی در سه ماهگی، تمام اندازه گیری‌های بدن در هر دو گروه نسبت به پایه اولیه کاهش یافته بود، اما تغییرات تنها در گروه شاخص گلیسمی پایین معنی دار بود.
هنگامی که محققان تغییرات را از ابتدا تا پایان مطالعه بین گروه ها مقایسه کردند، دریافتند که رژیم غذایی گلیسمی پایین منجر به کاهش قابل توجهی در شاخص توده بدنی و دور کمر شده است. در شاخص توده بدنی در گروه گلیسمی پایین ۴.۲ کیلوگرم در مقایسه با ۱.۴ کیلوگرم در متر مربع در گروه رژیم غذایی معمولی کاهش وجود داشت. کاهش دور کمر در گروه شاخص گلیسمی پایین ۹ سانتی متر در مقایسه با ۳.۳ سانتی متر در گروه رژیم غذایی معمولی بود.
محققان همچنین بررسی کردند که آیا این مداخله بر زنان و مردان تأثیر متفاوتی دارد یا خیر. پژوهشگران دریافتند که رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین به احتمال زیاد بر دور کمر، دور باسن و نسبت کمر به باسن در مردان در مقایسه با زنان تأثیر بیشتری دارد.
دکتر جمول اوزوکوف (Jamol Uzokov) پژوهشگر این مطالعه از مرکز تخصصی پزشکی علمی کاربردی درمانی و توانبخشی پزشکی ازبکستان گفت: در حالی که مطالعات جامع تری برای تأیید این یافته ها مورد نیاز است، تحقیقات ما نشان می دهد که تأکید بر غذاها با شاخص گلیسمی پایین و مصرف کمتر کبوهیدرات ها به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل، می تواند به بیماران مبتلا به بیماری قلبی کمک کند وزن بدن و دور کمر خود را کنترل کنند.
