با این که عصبانیت حالتی ذهنی است که برای بقای ما ضروری می باشد، اما اغلب زمانی که استرسمان افزایش می یابد، از کنترل خارج می شود. عصبانیت می تواند علائم فیزیکی زیادی داشته باشد که ما متوجه آن نمی شویم مگر زمانی که کاملا پیشرفت کرده باشند.
افزایش ضربان قلب و فشار خون
شاید متوجه شده باشید؛ هر بار که صدای تان را بالا می برید و بحث شدیدی دارید، ضربان قلب تان افزایش می یابد. این بدان معنی است که فشار خون شما هم بالا می رود و به همین دلیل است که عصبانی به نظر می رسید و گونه ها و رگ های تان قرمز می شوند. از طرفی هم سنگین تر و سریع تر نفس می کشید تا اکسیژن و مواد مغذی به اندام های اصلی شما منتقل شود. در برخی موارد هم ممکن است متوجه شوید که دست ها و پاهای تان سردتر از حد معمول هستند.
آسیب به سیستم ایمنی بدن
محققان دریافته اند که حتی یادآوری بحث های شدیدی که در گذشته داشته اید هم، سیستمم ایمنی شما را به مدت ۶ ساعت تضعیف می کند. این مورد به ویژه برای افرادی که معمولا آرام هستند و خیلی عصبانی نمی شوند هم صادق است. افرادی که خیلی راحت عصبانی می شوند ممکن است متوجه شوند که بیشتر بیمار می شوند و سیستم ایمنی شان ضعیف تر است.
به وجود آمدن انواع مشکلات سلامتی
وقتی که عصبانی می شویم، مواد شیمیایی مربوط به استرس به مغز و بدن ما سرازیر می شوند و مدام تغییراتی را در متابولیسم ما ایجاد می کنند. به همین دلیل هم افرادی که مشکلات مرتبط با خشم شان درمان نشده، ممکن است از سر درد، اضطراب، بی خوابی و حتی مشکلات گوارشی رنج ببرند. مشکلات پوستی مثل اگزما هم ممکن است در مواقع عصبانیت شدید ظاهر شود و در نتیجه این افراد در معرض خطر سکته مغزی یا حمله قلبی قرار دارند.
تاثیر گذاشتن روی حافظه
این تنها ضربه فیزیکی به سر نیست که حافظه را تحت الشعاع قرار می دهد، فریاد زدن هم مثل هر ضربه دیگری می تواند روی این بخش از مغز تأثیر بگذارد. بعد از پایان مشاجره، ممکن است یک یا هر دو طرف چیز ها را به شکلی متفاوت به یاد بیاورید یا چیز های خاصی را کاملا فراموش کنید.
ایجاد درد مزمن
فریاد زدن نه تنها برای کسانی که این کار را انجام می دهند، بلکه برای کسانی که منفعل هستند هم مضر است. این آسیب می تواند از سنین پایین شروع شود.
عوارض فریاد زدن بر سر کودکان
فریاد زدن بر سر بچه ها می تواند به طرق مختلف به آن ها آسیب برساند که برخی از آن ها عبارتند از :
مشکلات رفتاری آن ها بدترمی شود. برخی از تحقیقات نشان می دهد والدینی که زیاد سر فرزندان نوجوان شان فریاد می زنند، در سال بعدی زندگی شان متوجه رفتار بدتری از سوی آن ها می شوند.
رشد مغزی آن ها تغییر می کند. به نظر می رسد افرادی که در دوران کودکی بر سرشان فریاد زده شده، در بخش هایی از مغز که صدا و زبان پردازش می شود، ساختار متفاوتی دارند.
درد های مزمن همیشگی دارند. برخی از مشکلاتی که ممکن است تا آخر عمر با آن دست به گریبان باشند درد کمر و گردن، سر درد و حتی آرتروز است.
کسی با فریاد زدن در بحث ها پیروز نمیشود
تحقیقات نشان می دهد که ما در حین مشاجره فریاد می زنیم، زیرا نسبت به حقمان مطمئنیم اما شک داریم که حرفمان شنیده می شود یا خیر. مردم به ندرت با فریاد زدن، قطع صحبت دیگران و نادرست تلقی کردن ادعا های طرف مقابل در بحث برنده می شوند. استدلال و حفظ آرامش تنها راهی است که می توانید با آن نظرتان را ابراز و در نهایت طرف مقابل را متقاعد کنید.
راه حل؛ چطور جلوی عصبانیت و فریاد زدنمان را بگیریم؟
مراحل خاصی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند تا خشمتان را کنترل کنید و یک مکالمه سالم و بدون داد و فریاد داشته باشید:
قبل از حرف زدن فکر کنید
این توصیه ی ساده ای است که بارها و بارها در بخش های قبلی به آن و اثرات مثبتش اشاره کرده ایم. کافیست امتحان کنید و نتیجه را ببینید.
بعد از این که آرام شدید؛ علت ناراحتی تان را بیان کنید
به این ترتیب شما قادر خواهید بود هر چیزی که آزارتان می دهد را به شیوه ای سالم و منطقی بیان کنید. در این صورت احتمال این که طرف مقابل به شما احترام بگذارد و صدای تان را بشنود خیلی بیشتر است.
برای یافتن راه حل های احتمالی وقت بگذارید
سعی کنید منطقی فکر کنید و برای هر مشکلی که هست راه حل پیدا کنید. با همه چیز می توان کنار آمد به شرطی که ذهن تان را درگیر آن کنید.
کینه به دل نگیرید
بخشش افراد می تواند شما را از عصبانیت و استرسی که هنگام مشاجره با آن ها درگیرش شده اید، رها کند.
سعی کنید به مسائل به دید طنز نگاه کنید
رویارویی با موقعیت های استرس زا با شوخ طبعی به کاهش خشم شما کمک می کند و باعث می شود که مشکلات زندگی تان را بهتر حل کنید.
تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید
نفس عمیق، گوش دادن به موسیقی آرامش بخش و تکرار کلمات آرام بخش می تواند عصبانیت شما را هنگام تنش کاهش دهد.
از کمک گرفتن نترسید
اگر می بینید که هیچ چیز کمکی نمی کند و نمی توانید به تنهایی خودتان را کنترل کنید، می توانید به یک متخصص مراجعه کنید.