کورتیزول هورمونی است که نقش حیاتی در بدن انسان دارد. این هورمون که توسط غدد آدرنال (غدد فوق‌کلیوی) تولید می‌شود، متابولیسم را تنظیم می‌کند، التهاب را کاهش می‌دهد، به حافظه کمک می‌کند و استرس را مدیریت می‌کند.
در یک موقعیت اورژانسی یا ترسناک، غدد آدرنال کورتیزول بیشتری تولید و وارد جریان خون می‌کنند و ضربان قلب و فشارخون را برای مواجهه با خطر و تهدید افزایش می‌دهند. این، واکنش «جنگ یا گریز» بدن است که طبیعی بوده و شما را برای فرارکردن از خطر یا جنگیدن با آن آماده می‌کند.
کورتیزول به‌خودی‌خود اصلاً بد نیست و در واقع با هدف بقاء ما فعالیت می‌کند. مشکل از جایی شروع می‌شود که سیستم بدن، مقدار زیادی کورتیزول ترشح می‌کند یا هرگز به وضعیت هومئوستازی یا هم‌ایستایی برنمی‌گردد و در نتیجه بدن را در وضعیتی مداوم از استرس مزمن قرار می‌دهد. وقتی کورتیزول زیاد برای مدت طولانی در جریان خونتان می‌ماند می‌تواند به سلامت فیزیکی و روانی شما آسیب بزند.
