آلابست/تب مالت، سیاه زخم، طاعون و … از جمله بیماری‌هایی هستند که بطور طبیعی بین انسان و حیوان منتقل می‌شوند.
به نقل از اسپوتنیک؛ ششم جولای هر سال همزمان با ۱۵ تیر، روز جهانی بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان، به منظور مشارکت همه سازمان‌ها برای کنترل و پیشگیری از گسترش این بیماری‌ها در نظر گرفته شده است.
طبق نظر وزارت بهداشت؛ لیشمانیوز‌ها (ازجمله سالک و کالاآزار)، هاری و حیوان گزیدگی، تب مالت، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، سیاه زخم، لپتوسپیروزیس، کیست هیداتید، مهمترین بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان در کشور هستند.
بر اساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۶۱درصد بیماری‌های عفونی و ۷۵درصد بیماری‌های نوپدید زئونوز هستند.
بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان دارای عوامل ایجاد کننده مختلف و تظاهرات بالینی شامل ویروس‌ها، باکتری‌ها، انگل‌ها و پریون (عامل جنون گاوی) هستند. برخی از این بیماری‌ها دارای خطر انتقال بیمارستانی (تب خونریزی دهنده کریمه کنگو) هستند. این بیماری‌ها توانایی ایجاد همه گیری مانند سالک، تب مالت و … را دارند.
با توجه به استفاده روزانه از فرآورده‌های دامی در صورت عدم اطمینان از سالم بودن آن‌ها، امکان ابتلا به بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان وجود دارد.
بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی آلودگی در گونه‌های مختلف حیوانات را دارد. به دلیل سهولت تماس با دام‌ها و سایر حیوانات حتی در مناطق شهری، احتمال انتقال این بیماری‌ها وجود دارد.
برخی عوامل توانایی بیماری زایی را در حیوانات ندارند، ولی بالقوه خطر انتقال آن‌ها به انسان وجود دارد. به طوریکه از حیوانات به انسان چند برابر خواهد شد. وجود بند پایان به عنوان ناقل و مخزن برخی از این بیماری‌ها، موجب پیچیدگی بیشتر در کنترل این بیماری‌ها می‌شود.
این بیماری از طریق آب، خاک، حشرات، غذا، محیط و … منتقل شده و باعث موجب بروز مشکل در سیستم ایمنی بدن می‌شود.
گفتنی است؛ کنترل بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان نیازمند همکاری تمام سازمان‌ها و وزارتخانه‌هاست. اطمینان از سلامت حیوان‌ها نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا انسان به بیماری‌های قابل انتقال از حیوان دارد. آگاه سازی جامعه در مورد اقدامات پیشگیری برای بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان، نقش مهمی در کنترل این بیماری‌ها دارد.
