ویتامین ای یک ماده مغذی است که برای چشم، باروری و سلامت خون، مغز و پوست مهم است.
ویتامین E خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که از سلول ها در برابر اثرات رادیکال های آزاد حفاظت می کنند. رادیکال های آزاد، مولکول هایی هستند که زمانی تولید می شوند که بدن، مواد غذایی را به تکه های کوچکتر تقسیم می کند یا در معرض دود تنباکو یا اشعه ها قرار می گیرد. رادیکال های آزاد ممکن است در ابتلا به بیماری قلبی، سرطان و دیگر بیماری ها نقش داشته باشد.
غذاهای غنی از ویتامین ای
روغن کانولا، روغن زیتون، مارگارین، بادام و بادام زمینی
شما می توانید ویتامین E را از گوشت، لبنیات، سبزی های برگدار و غلات غنی شده بدست آورید. ویتامین E به صورت مکمل خوراکی و به شکل کپسول یا قطره موجود است.
کمبود ویتامین ای می تواند باعث درد عصب (نوروپاتی) شود.
مقدار مصرف ویتامین E برای بزرگسالان برابر ۱۵ میلی گرم در روز است.
عوارض سطوح پایین ویتامین ای چیست؟
ضعف عضلانی
ویتامین E برای سیستم عصبی مرکزی ضروری است ویتامین ای یکی از آنتی اکسیدان های اصلی برای بدن است و کمبود آن منجر به استرس اکسیداتیو می شود که می تواند منجر به ضعف عضلانی شود .
مشکلات هماهنگی و راه رفتن
کمبود ویتامین ای می تواند باعث شود نورون های خاصی به نام نورون های پورکینژ تجزیه شوند و به توانایی آنها در انتقال سیگنال ها آسیب برساند
بی حسی و سوزن سوزن شدن
آسیب به رشته های عصبی می تواند از انتقال صحیح سیگنال ها توسط اعصاب جلوگیری کند و می تواند نوروپاتی محیطی ایجاد کند.
زوال بینایی
کمبود ویتامین E می تواند گیرنده های نور در شبکیه و سایر سلول های چشم را ضعیف کند. این می تواند به مرور زمان منجر به از دست دادن بینایی شود.
مشکلات سیستم ایمنی
برخی تحقیقات نشان می دهد که کمبود ویتامین E می تواند سلول های ایمنی را مهار کند. افراد مسن تر ممکن است به ویژه در معرض خطر باشند.
