پژوهشگران در مطالعات جدید خود دریافتند کاهش سطح و تعداد تجربه افسردگی در زندگی افراد باعث می شود خطر بروز بیماری های قلبی در آن ها کاهش یابد. در حقیقت ارتباط مستقیمی بین افسردگی و مشکلات قلبی وجود دارد.
مطالعات جدید محققان نشان می دهد فراوانی کمتر دوره های افسردگی بدون در نظر گرفتن عوامل خطر سبک زندگی و استعداد ژنتیکی، با کاهش ۳۴ درصدی خطر بیماریهای عروق کرونر و ۳۳ درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است.
گفتنی است شیوع افسردگی ناشناخته در بیماران مبتلا به بیماری قلبی بیش از ۴۰ سال است که شناخته شده است. با این حال، تاکنون مشخص نبود که آیا افسردگی به ایجاد بیماری قلبی کمک می کند یا اینکه عمدتاً یک اثر ثانویه وابسته به شرایط بالینی است.
طی این مطالعه دکتر پرادیپ ناتاراجان (Pradeep Natarajan) و همکارانش ژنوم ۳۲۸ هزار و ۱۵۳ فرد از اصل و نسب اروپایی (در سنین بین ۴۰ تا ۶۹ سال) را که در باک زیستی بریتانیا موجود بود، مورد مطالعه قرار دادند. داده های فوق به نویسندگان این امکان را می‌دهد تا یک امتیاز خطر چند ژنی ایجاد کنند، ابزاری تخصصی که می توان از آن برای اصلاح پیش بینی خطر بیماری های قلبی استفاده کرد. پژوهشگران با آنالیز و تجزیه و تحلیل این اطلاعات، نشان می دهند که سطح کمتر خلق و خوی افسرده با کاهش خطر بیماری عروق کرونر، دیابت نوع ۲ و فیبریلاسیون دهلیزی همراه است.
در این مطالعات مشخص شد که این ارتباط مشاهده شده مستقل از عوامل سبک زندگی از قبیل سلامت روان و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مانند رژیم غذایی، ورزش و سیگار کشیدن است که با هر دو مورد مرتبط است. علاوه بر این، ارتباط بین افسردگی و بیماری عروق کرونر در زنان بیشتر از مردان بود.
دکتر پرادیپ ناتاراجان در این رابطه اعلام کرد: این مطالعه دانش ما را در مورد نقش بالقوه کمک کننده افسردگی در ایجاد بیماری های قلبی عروقی گسترش می دهد. با این حال، نویسندگان نتیجه می گیرند که تحقیقات آینده برای تعیین مکانیسم های پشت این ارتباط مشاهده شده و شناسایی پیامدهای بالقوه برای درمان های پیشگیرانه مورد نیاز خواهد بود.
شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Cardiovascular Research منتشر شده است.
