نوزادان تازه متولد شده با ویژگی های عجیب خود می توانند ما را حیرت زده کنند، مثل تولید مدفوع در رنگ های بسیار مختلف، از جمله زرد و سبز. و باورتان می شود یا نه، اولین مدفوع آن ها بوی بدی ندارد. تازه بعد از آنکه تغذیه کردن شان را آغاز می کنید است که روده هایشان کم کم مملوء از باکتری هایی می شود که آن بوی ناخوشایند را به مدفوع می دهند. اما این تنها یکی از بسیار چیزهای شگفت انگیز درباره ی نوزادان تازه متولد شده است.
۱- کشکک زانو ندارند
از آنجایی که استخوان بافتی بسیار سفت و مستعد شکستگی است، می تواند فرآیند تولد را دشوار کند و باعث آسیب شود. به همین دلیل است که نوزادان به جای استخوان، با غضروف انعطاف پذیر در زانوهایشان متولد می شوند. این غضروف در نهایت سفت و به کشکک استخوانی زانو تبدیل می شود، مانند چیزی که بزرگسالان از آن برخوردارند.
۲- بسیار بیشتر از ما استخوان دارند
در حقیقت، نوزادان با نزدیک به ۱۰۰ استخوان بیشتر از چیزی که بزرگسالان در بدن خود دارند، متولد می شوند. آن ها در زمان تولد ۳۰۰ استخوان دارند که به مرور به یکدیگر جوش می خورند و تبدیل به ۲۰۶ استخوانی می شوند که در بدن افراد بزرگسال وجود دارد. بعضی از استخوان های آن ها از جنس غضروف هستند که طی روند رشد، با کمک کلسیم، جای خود را به استخوان ها می دهند. این فرآیند تا سن ۲۵ سالگی ادامه می یابد و بعد از آن استخوان ها دیگر رشد نمی کنند.
۳- زیاد گریه می کنند، اما هیچ اشکی ندارند
روند شکل گیری غدد اشکی در نوزادان تا بعد از تولدشان ادامه دارد، به همین دلیل، معمولاً اگر هنگام گریه کردن اشکی نداشته باشند، مسأله ی مهمی نیست. اغلب نوزادان از حوالی سن ۲ هفتگی شروع به اشک ریختن می کنند، اما این امر برای برخی نوزادان تا ۲ ماه به طول می انجامد. نوزادان شاید هنوز اشکی نداشته باشند، اما معمولاً ۲ تا ۳ ساعت از روز را گریه می کنند. گاهی بی دلیل این کار را انجام می دهند و گاهی هم سعی دارند با این کار با شما ارتباط برقرار کنند و چیزی به شما بگویند.
۴- احتمالاً طعم نمک را حس نمی کنند
نوزادان واکنشی که به مزه های دیگر مانند شیرینی یا تلخی دارند را به مزه ی شور ندارند. آن ها نه نمک را تشخیص می دهند نه به طعم شوری اهمیت می دهند. نوزادان از سنی بین ۲ تا ۶ ماهگی رفته رفته مزه ی شوری را احساس می کنند.
۵- در قسمت های بیشتری پرز چشایی دارند
نوزادان گرچه تقریباً به همان اندازه ی کودکان و جوان ها گیرنده ی چشایی دارند، اما پرزهای چشایی آن ها قسمت های بیشتری از را می پوشاند. پرزهای چشایی نوزادان را نه تنها بر روی زبان شان، بلکه بر روی لوزه ها و در پشت حلق شان نیز پرز چشایی دارند.
۶- چیزهایی که در رحم چشیدند را به خاطر دارند
جنین در رحم با مایع آمنیوتیک احاطه شده و هر روز مقداری از آن را می خورد. این مایع طعم خوراکی ها و نوشیدنی هایی را می دهد که مادر مصرف می کند. در هفته ی بیست و یکم بارداری، جنین می تواند طعم چیزهایی که مادر می خورد و می نوشد را احساس کند. بعد از تولد، نوزاد به احتمال زیاد همان چیزهایی را ترجیح می دهد که مادرش طی دوران بارداری خورده بود.
۷- صداهایی که در رحم شنیدند را هم به یاد می آورند
اگر مادر در دوران بارداری برای فرزند درون شکم خود آهنگی را پخش کند، بعد از تولد، نوزاد می تواند کماکان آن را به یاد آورد. تحقیقی نشان داد مغز نوزادانی که ملودی بخصوصی را درست پیش از تولد شنیده بودند، بلافاصله بعد از تولد و در ۴ ماهگی، واکنش شدیدتری به آن ملودی نشان می داد.
۸- می توانند یک پریود جزئی داشته باشند
نوزادان دختر ممکن است در روزهای دوم و سوم پس از تولد یک خونریزی جزئی داشته باشند که معمولاً جای نگرانی نیست. علت این «پریود جزئی» محرومیت از هورمون هایی است که آن ها در رحم مادر در معرض آن ها قرار داشتند. پس از آن دیگر تا رسیدن به دوران بلوغ، پریود نخواهند شد.
۹- می توانند پستان کوچکی هم داشته باشند
نوزادان تازه متولد شده (هم دختران و هم پسران) می توانند پستان هایی متورم و بزرگ شده و/ یا برآمدگی در ناحیه ی قفسه سینه داشته باشند. در اغلب موارد دلیل آن قرارگیری در معرض هورمون ها درون رحم است. همان هورمون هایی که باعث متورم شدن پستان های مادر می شوند می توانند همین تأثیر را بر پستان های نوزاد هم داشته باشند.
۱۰- پستان های بعضی از آن ها حتی شیر دارد
این یک پدیده ی کاملاً طبیعی است. آنچه رخ می دهد این است که جنین درون رحم از طریق جفت، از مادر خود هورمون هایی را می گیرد. این فرآیند پس از تولد نیز در صورت شیردهی مادر به نوزاد ادامه می یابد. تولید شیر معمولاً از ۲ ماهگی متوقف می شود.
۱۱- می توانند جوش بزنند
در اینجا هم پای هورمون ها در میان است. هورمون های باقیمانده ای که نوزاد از طریق مادر دریافت می کند، غدد چربی اش را تحریک می کنند و باعث جوش زدن پوستش می شوند. از آنجایی که منافذ پوست نوزاد هنوز به طور کامل شکل نگرفته اند، هر آلودگی ای به راحتی وارد آن ها می شود.
۱۲- سر بعضی نوزادان شکل نامتعارفی دارد
دلیلش این است که گاهی هنگام عبور از مجرای زایمان، سر نوزاد فرم بخصوصی پیدا می کند. در برخی موارد هم شکل سر نوزاد بعد از تولد تغییر می کند که دلیل آن فشاری است که هنگام خوابیدن نوزاد به پشت، به پشت سرش وارد می شود. در بالای سر نوزادان دو قسمت نرم وجود دارد که استخوان جمجمه در آنجا هنوز به طور کامل به هم جوش نخورده، به همین دلیل سر به راحتی حالت می گیرد.
۱۳- ممکن است زیاد عطسه کنند
نوزادان تازه متولد شده زیاد عطسه می کنند چون باید بیشتر از بزرگسالان بینی خود را تمیز کنند. مجرای بینی آن ها کوچک تر است، به همین دلیل راحت تر می تواند مسدود شود. نوزادان با عطسه کردن از چیزهایی مانند شیر مادر، مخاط، دود و حتی گرد و غیار درون هوا خلاصی می یابند. به علاوه، آن ها هنوز از دهان خود نفس می کشند که همین امر هم می تواند در عطسه کردن نقش داشته باشد.
۱۴- ممکن است چشم هایشان لوچ باشد
بعضی نوزادان با پوست اضافه در گوشه ی داخلی چشم هایشان یا پل بینی پهن متولد می شوند، امری که می تواند باعث لوچ شدن چشم های آن ها شود. اما معمولاً جای نگرانی نیست، چون بینی شان رشد می کند یا پوست اضافی از میان می برود. چشمان آن ها ممکن است حتی حرکت هماهنگ مناسبی نداشته باشد، اما تا ۳ ماهگی حتماً حرکت هماهنگ پیدا می کنند.
۱۵- ممکن است با چشمان باز بخوابند
شاید ترسناک به نظر برسد اما چیزی برای ترس وجود ندارد. این امر شایع تر از چیزی است که شاید تصور می کنید و اگر خودتان با چشمان باز می خوابید، احتمالش هست که نوزادتان هم همینگونه باشد. به علاوه، مرحله ی حرکت سریع چشم در خواب برای نوزادان طولانی تر از بزرگسالان است. این امر به علاوه ی در حال رشد بودن دستگاه عصبی آن ها می تواند باعث باز ماندن چشمان نوزاد در هنگام خواب شود.
