چشم بر هم زدم و حالا دخترم ۱۸ ساله شده است. الان اوضاع‌مان از لحاظ اقتصادی و اجتماعی، بهتر شده ولی وقتی دخترم که تنها فرزند ماست کوچک‌تر بود، شرایط‌مان سخت بود. این روزها، مدام به گذشته فکر می‌کنم، این که چرا برایش وقت نگذاشتم، چرا به تفریحات و علایقش اهمیت ندادم و چرا همه چیز را برایش مهیا نکردم. عذاب وجدان دارم که مادر خوبی برای بچه‌ام نبودم. با این افکارم چه کنم؟
مخاطب گرامی، حس مادرانه شما قابل تقدیر است اما این که مدام خود را قضاوت و به عنوان قاضی هم رای علیه خود صادر می‌کنید، اتفاقی است که موجب سرخوردگی و یأس شما خواهد شد. نتیجه‌اش هم به احتمال زیاد، تاثیر منفی بر روابط شما با دخترتان
می گذارد. بهتر است به جای افسوس و ندامت گذشته به فکر حال باشید و با وجود دخترتان در کنارتان، حظ مادرانه‌تان را ببرید و به او هم اجازه دهید تا در ارتباط تان، صمیمیت و دلبستگی را از سوی شما احساس کند.
برای شما چند راهکار پیشنهاد می‌کنم تا از آن‌ها برای تغییر حس خودتان و ترمیم رابطه بین خود و دلبندتان بهره ببرید.
یکه و تنها، خودتان را قضاوت نکنید
در دادگاه ذهنی‌تان، یکه و تنها به قضاوت نروید. حتما شما برای آن چه در حق فرزندتان انجام داده یا نداده‌اید، دلایل منطقی دارید. در اولین قدم به او بگویید که دوست داشتم این کارها را برای شما انجام دهم و موارد منع انجام آن‌ها و شرایط نامطلوب را ذکر کنید. قضاوت را به عهده خود دخترتان بگذارید تا ببینید که به احتمال زیاد، او نظر دیگری در این باره خواهد داشت.
از زمان حال غافل نشوید
پس از تخلیه از افسوس گذشته، حال را دریابید. در واقع گذر از قدم اول به شما کمک می‌کند برای فرصت‌ها و امکاناتی که پیش رو دارید، با ذهن باز و دید جامع، هوشیارانه نیازهای فعلی و آینده دختر خود را دریابید و پوشش دهید.
برای این کار باید طی روز گفت‌وگو و تبادل کلامی با فرزندتان را تقویت و سعی کنید روزانه سهمی برای مراوده کلامی برای هم قائل شوید تا از دغدغه‌های وی مطلع شوید و در ضمن صمیمیت بین شما و در نتیجه دلبستگی‌تان افزایش پیدا کند.
عشق‌تان به دخترتان را بروز دهید
حتما در طی روز فرصت‌هایی خلق کنید و او را در آغوش بگیرید و به او بگویید دوستش دارید و خوشحال هستید که او را در کنار خود دارید.
همواره به یاد داشته باشید که ارتباطات صمیمی مثل رابطه والد- فرزندی و همسری که ویژگی‌های دلبستگی و صمیمیت را دارا هستند، قابلیت ترمیم و بازسازی دلبستگی را دارند.
پیوسته در رعایت مجاورت و کم کردن فاصله بین خودتان و دخترتان بدون شکستن حریم خصوصی و احساس ناامنی بکوشید.
نویسنده : صدیقه معدنی| کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
