پسری هستم ۲۵ ساله دارای شغل. از نظر مالی هم هیچ مشکلی ندارم. یک سال پیش با خانمی که طلاق گرفته بود، آشنا شدم و به یکدیگر علاقه مند شدیم در حدی که اگر روزی صدای هم را نشنویم، خواب مان نمی برد. عقد هم کردیم ولی هیچ فردی خبر ندارد جز خودم و خانمم! با این حال اصلا مادر و پدرم راضی نمی شوند که در کنار هم باشیم. به هر دری زدم، فایده ای ندارد.
پاسخ مشاوره
مخاطب محترم! به نظر می رسد اگرچه در ظاهر ازدواج کرده اید اما مسیر رسیدن به این ازدواج مسیری درست و اصولی نبوده است. در واقع به جای این که مرحله به مرحله جلو بروید یعنی بعد از بررسی و ارزیابی معیارها، نظارت والدین و استفاده از تجارب آن ها، علاقه مندی و … در نهایت به ازدواج برسید ابتدا ازدواج اتفاق افتاده و حالا قرار است مراحل بعدی طی شود یعنی شما از آخر به اول آمده و مراحل را برعکس طی کرده اید و ابتدا ازدواج رخ داده است و حالا می خواهید آن را علنی کنید، رضایت و همراهی والدین تان را به دست آورید و … پس قطعا با چالش ها و مشکلاتی روبه رو خواهید شد که گاهی شما را خسته و رنجیده می کند چون از ابتدا مسیر را اشتباه رفته اید. معیارهای خاص تان را بازبینی کنید برای این که انتخاب درستی در ازدواج داشته باشید، نیازمند بررسی معیارها هستیم که البته ما درباره شما اطلاعات کمی داریم. با این خانم از لحاظ سنی، فرهنگی، مالی، خانوادگی، مذهبی، اخلاقی و … چه تفاوت و شباهت هایی دارید؟ آیا در موقعیت همسان و مشابهی قرار دارید؟ یا تفاوت ها فاحش و چشمگیر است! او دارای فرزند است یا نه؟ در چه مقطع زمانی با این خانم آشنا شدید؟ قطعا گذشت ۶ ماه تا یک سال از طلاق رسمی برای رسیدن به ثبات اخلاقی و هیجانی لازم است تا فرد بتواند به یک دیدگاه درست و منطقی برای ازدواج دوباره برسد.
از یکدیگر فاصله بگیرید
اگرچه علاقه، جزء لازم و ضروری برای ازدواج است اما نباید به تنها دلیل و مهم ترین شاخص انتخاب همسر تبدیل شود. میزان علاقه در دوران آشنایی باید به حدی باشد که موجب هیجان شدید و تصمیم احساسی و شتاب زده نشود. این که گفته اید اگر روزی صدای هم را نشنویم، خواب مان نمی برد، نشان دهنده وابستگی عاطفی شدید به یکدیگر است و باید تعدیل شود نه این که بر اساس آن به ازدواج اقدام کنید! در چنین مواقعی مشاوران ازدواج به هر دو طرف توصیه می کنند مدتی از یکدیگر فاصله بگیرند و با هم هیچ گونه ارتباطی نداشته باشند تا بتوانند با بینش و ارزیابی واقعی تر ازدواج کنند.
ازدواج پنهانی نشانه سلامت ازدواج نیست
پنهان ماندن ازدواج و مخفی نگاه داشتن آن، نشانه سلامت ازدواج نیست بلکه نمایانگر ترس از دست دادن یا مورد سرزنش قرارگرفتن است. برای به دست آوردن رضایت و تایید خانواده در این مرحله کمتر کمکی از دیگران بر می آید چون شما با خشم و رنجش والدین مواجه هستید! کمک گرفتن از یک واسطه قابل اعتماد یا مراجعه حضوری به مشاوران خانواده می تواند تا حدی به شما و خانواده در اطمینان بخشی و هدایت بعد از این ماجرا کمک کند البته در صورت عقد دائم بررسی ازدواج شما سخت می شود و صرفا به راهکارهایی به منظور سازگاری بهتر منجر خواهد شد. امید است با درک بهتر شرایط و پذیرش سهم اشتباهات خود در این مسئله و همدلی بیشتر با خانواده ، بن بست پیش رو را از میان بردارید
