دختری ۲۷ ساله و دارای مدرک سیکل و شغل شرکتی هستم. ۱۰ سال است با خانواده پسری ۳۶ ساله رفت و آمد داریم و با هم خیلی تفاهم داریم. خیلی دوستش دارم. من می گویم ازدواج کنیم اما قبول نمی کند. خواهش می‌کنم راهنمایی ام کنید.
پاسخ
اگر برای شما ازدواج به معنای این است که می خواهید به این رابطه قالب و شکل منسجم و عاقلانه ای بدهید و آن آقا هم رابطه شما برایش مهم است، بعید است که تن به ازدواج ندهد. بعضی آدم ها در شرایط عادی معمولاً از کاری شبیه ازدواج به دلیل استرس زا بودن آن اجتناب می کنند؛ اما اگر بدانند که استرس شدیدتر یا بدتری در انتظارشان است، معمولاً استرس آن را به جان میخرند. شما بهتر است به حرف ها و نگرانی های او برای ازدواج خوب گوش دهید و در صدد پیدا کردن راه حل های مناسب برای آن مسائل باشید؛ ولی باید بدانید که در هر صورت ازدواج همیشه مسائلی خواهد داشت و مسائل زناشویی صفر نخواهند شد! اگر توانستید به توافق برسید و با ازدواج مفهومی مشـتــرک یــا فرهنگی جدید برای زندگی خلق کردید، موفق شده اید، در غیر این صورت شما برای تداوم رابطه یا احساس مشترک تان احتمالاً هم نظر نیستید و این مسئله اگر ایجاد نشود نخواهید توانست ازدواج کنید و حتی اگر ازدواج کنید احتمالاً شکست خواهید خورد. توصیه آخر من، این است که شما هم در ابراز خواسته خود قاطع باشید و اگر خواسته شما منطقی است از آن کوتاه نیایید تا طرف مقابل با ترس ها و مشکلات احتمالی خود برای ازدواج رو به رو شود و آن ها را حل و فصل کند. در نهایت این که بهتر است طرف مقابل شما با کس دیگری ترجیحا یک مشاور ازدواج مشورت کند تا بتواند به تصمیم نهایی برسد؛ حتی اگر تصمیمش ازدواج نکردن با شماست. اگر تصمیم نهایی او این شد که ازدواج نمیکنم؛ آن وقت شما باید تصمیم بگیرید که ادامه بدهید یا نه و مسئله دیگر او نیست، بلکه شما هستید.
