پسری دارم ۲۳ ساله. دانشجو است و بیکار. نمی‌دانم چطور و کجا با یک دختر ۱۷ ساله آشنا شده است. به من گفت که قصد ازدواج دارم. بعد از تحقیق و بررسی، پسرم قبول کرد که آن دختر از لحاظ فرهنگی و اقتصادی به خانواده ما نمی‌خورد، هرچند هنوز ارتباط مجازی دارند. پسرم می‌گوید نمی‌توانم آن دختر را فراموش کنم و مدام گریه می‌کند. چه کنیم؟ این وصلت سرانجامی دارد؟
پاسخ مشاور
والد گرامی، پسرتان روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد. درخصوص سوال شما، آن‌چه به وضوح مشهود است، این است که این رابطه ناآگاهانه، کاملا احساسی و سخت شکننده خواهد بود و دو طرف با وجود میل باطنی خود و بیشتر برای حفظ و تداوم رابطه از ازدواج صحبت کرده‌اند. باید توجه داشت اگر هم این گونه ارتباطات مجازی نامتعارف که دو طرف حداقل تناسب سنی، فرهنگی، اعتقادی و … را ندارند به ازدواج بینجامد به دلایل متعدد، اولا این‌گونه ازدواج‌ها خودخواهانه نامیده می‌شود و ثانیا در بیشتر اوقات، تاریخ مصرف کوتاهی دارد اما چند توصیه به شما دارم تا رفتار درست‌تری با پسرتان در این شرایط داشته باشید.
برخوردتان نباید پرخاشگرانه باشد
توجه داشته باشید که در این گونه ارتباطات هیجانی، نگاه عقلانی کم رنگ است و اخطارها و تذکرات دلسوزانه والدین از طرف فرزند شنیده نمی‌شود و با این استدلال غلط که «ما می‌خواهیم با هم زندگی کنیم و والدین حق مداخله ندارند!» به رابطه خود ادامه می‌دهند و در این شرایط تقابل و بن بست، برخی والدین دلسوز فرزند را طرد می کنند و از خود می‌رانند و عملا وی را بیشتر به سوی طرف مقابل سوق می‌دهند که این سبک برخورد با خطای فرزند از نوع پرخاشگرانه است و به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
قوه عقلانی پسرتان را فعال‌تر کنید
والدین جرئت مند که مهارت ابراز وجود دارند با لحاظ کردن شرایط سنی فرزند و فضای مجازی که بر ذهن فرزند حاکم شده، بیش از پیش رابطه خود را با فرزند خطاکار تحکیم می‌کنند و این تحکیم رابطه به معنی تایید اشتباه فرزند نیست بلکه والدین خطای فرزند را نمی‌پذیرند ولی خطاکار را که فرزند دلبند آنان است از خودشان دور نمی‌کنند. بنابراین به شما توصیه می‌شود در سایه حفظ رابطه، دلایل منطقی خود را در گفت‌و‌گوی صمیمانه و جدی با پسرتان مطرح کنید و سعی در فعال کردن قوه عقلانی و کاهش حس هیجانی وی داشته باشید. بدین روش نوعی شناخت درمانی جرئت مندانه را روی فرزندتان شروع می‌کنید تا با تغییر شناخت وی از این ارتباط نامتعارف، باورها و سپس رفتارش تغییر و خودآگاهانه اقدام به ترک ارتباط و پیشگیری از مشکلات بعدی کند.
نویسنده : عبدالحسین ترابیان| کارشناس‌ارشد روان‌شناسی
