مادرشوهرم بین من و دخترهایش خیلی فرق می‌گذارد. مثلا به بچه‌های آن‌ها دو برابر بچه‌های من عیدی داد. شوهرم هم می‌گوید من را وارد این مسائل نکن و خودش را کنار می‌کشد. چه کنم؟
مخاطب‌گرامی، اولا این که چون فرزند شما میزان عیدی متفاوتی دریافت کرده، حتما به معنای وجود تبعیض است، این‌طور نیست.به‌طور کلی ملاک ارزیابی باید کلیت رفتار آن‌ها باشد نه یک رفتار خاص. برای مثال گاهی والدین به دلیل لطف و محبتی که یکی از فرزندانشان بیشتر به آن‌ها داشته به‌خصوص در مراقبت و سر زدن و انجام امور آن‌ها به‌نوعی خواسته اند این گونه جبران کنند که البته نباید در حضور دیگران باشد تا موجبات کدورت بین فرزندان را باعث شود ولی گاهی رخ می‌دهد چراکه والدین سالخورده معمولا ابزار دیگری جز شارژ مالی برای قدردانی از فرزند با محبت‌تر خود ندارند. در مجموع به خاطر داشته باشید که به هر دلیلی که رخ داده، گفت‌وگوی انتقادآمیز درباره آن در حضور همسر و دیگر اعضای خانواده کار بسیار اشتباه و آسیب‌زایی است. اولا شأن و منزلت خود را زیر سوال می برید. ثانیا به خاطر ندانستن دلیل این موضوع و تاکید بر دانستن آن، جدل‌های آسیب‌زایی را بین خود و همسر یا دیگر قوم و خویشان به راه می اندازید که می‌توانید حدس بزنید چه سرانجامی دارد.
۲ نکته درباره رفتارهای شوهرتان و خانواده‌اش
شاید بگویید که خوب، پس سکوت کنیم تا تبعیض قایل شوند و ما هم فقط سرمان بی‌کلاه بماند؟ پاسخ این که متاسفانه با طرح این موضوع و حق خواهی نه‌تنها به اصطلاح حق خود شما محقق نمی‌شود بلکه برعکس داشته‌هایی را هم از دست می‌دهید. دلیل سکوت همسر گرامی هم همین موضوع است تا از جدل و به هم ریختن رابطه جلوگیری کند. اما سه نکته حائز اهمیت دیگر در خصوص رفتار والدین و دیگر اعضای خانواده همسرتان:
۱- رفتار درست و غلط تمام افراد خارج از دایره زوجیت شما به هیچ‌وجه نباید اهرم فشار و محل تخریب و تحقیر همسر و خانواده وی قرار گیرد چراکه فرضا اگر والدی ندانم کاری کرده است چه ربطی به فرزند وی دارد؟ پس جدل در خصوص موضوعی غیر واقع‌بینانه بی‌شک تبعات ناگواری را به دنبال خواهد داشت. به همین دلیل به شدت توصیه می‌شود از تحت فشار قراردادن یکدیگردر رابطه با والدین دیگری خودداری کنید. از نظر محتوایی و اجرایی هم وقتی از شوهرتان درخواست تغییر دادن رفتار والدینش را می کنید، تقریبا امری محال است و شوهرتان را در موقعیتی قرار می‌دهید که یا از آن‌ها دفاع یا سکوت و خودخوری می‌کند که متاسفانه موجب تغییر نگرش وی به خود شده‌اید.
۲- احتمالا می‌پرسید بهترین کار چیست؟ در اموری که هیچ کنترلی در تغییر دادن آن‌ها نداریم، اصلا طرح موضوع نمی‌کنیم. حتی اگر گاهی احتمال تغییر هم می‌دهیم، راه درست آن را اول جویا می‌شویم و سپس اقدام می‌کنیم. مهارت‌های ده‌گانه حل‌مسئله یا همان مهارت‌های زندگی خود مجال دیگری می‌طلبد که بارها در همین صفحه چاپ شده است.
نویسنده : رضا زیبایی| روان‌شناس بالینی
