خواننده مشهور پاپ بالاخره ازدواج کرد، تصمیمی که از منظر روانشناسی چند نکته قابلتوجه دارد
در جوامع امروزی با توجه به سرعت بالای تغییرات و مشکلات زیاد اجتماعی و اقتصادی متاسفانه اولویت ازدواج در بین برخی جوانان پایین آمده و به تبع آن سن افراد برای تشکیل خانواده و احتمال تجرد بالا رفته است. در این بین و به تازگی، «خشایار اعتمادی» خواننده مشهور پاپ با انتشار پستی در صفحه شخصیاش از ازدواجش در ۵۱سالگی خبر داده است. هرچند ازدواج در هر سنی، بالاخره خوب است اما چند نکته قابلتوجه از منظر روانشناسی در همین باره وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد.
تاخیر انداختن در ازدواج توصیه نمیشود اما …
به طور کلی مسئله تاخیر و بالا رفتن سن ازدواج برای بیشتر افراد به عنوان عمل منفی تلقی میشود و قابل تجویز نیست اما به صورت موردی و شخصی برای بعضی از افراد قابل تایید است و میشود آن را تجویز کرد. به طور مثال، برای عدهای به دلیل برخی موانع و مشکلات و روحیه شخصیشان صلاح نیست که تشکیل خانواده بدهند. یا افرادی که دارای سازگاری نیستند، اخلاق و روحیهشان موجب اذیت و آزار و ظلم به همسرشان میشود و شاید حتی نسلی که این افراد از خود به جا میگذارند، دچار مشکلات فراوانی باشند. بنابراین باید این گروه از افراد را از این مسئله مستثنا کرد یا حداقل فرصت داد تا بعد از درمان، تشکیل خانواده بدهند.
تاثیر تکاملی ازدواج در سن مناسب بیشتر است
ازدواج بهموقع برای سایر افراد توصیه میشود و این اتفاقی واجب و ضروری است. به این دلیل که ازدواج تاثیر تکاملی بر افراد دارد و این ثمرات در سن مناسب ازدواج، بیشتر است. پختگیها و ویژگیهای مثبتی در انسان بر اثر ازدواج به وجود میآید و ایجاد تعادل در روحیات، افکار، اخلاق و شیوه زندگی فرد از دستاوردهای ازدواج است. اگر سن ازدواج بالا رود، بعضی توانمندیهای فرد که باید صرف استحکام کانون خانواده و تربیت فرزندان شود، از بین میرود. به همین دلیل به نظر میرسد این خواننده اگر واقعا قصد ازدواج داشته، با تصمیم به موقعتر میتوانسته بهره بیشتری از این اتفاق ببرد.
فرزندانی که درک نمیشوند
کشش غریزی که خداوند در وجود زن و مرد قرار داده است و باید پشتوانه تربیت فرزندان و کانون خانواده قرار بگیرد، اگر فرد وقتی در اوج دارایی این کشش و قدرت است از آن استفاده نکند، میشود گفت به نوعی به هدر رفته است. مسئله افزایش فاصله سنی با فرزندان هم مطرح میشود و درک متقابل بین والدین و فرزندان شکل نمیگیرد. همین آقای «اعتمادی» اگر بچهدار شود، در سن جوانی فرزندش، حداقل ۷۵ یا ۸۰ ساله خواهد بود!
سازگاری که سختتر میشود
در کنار این موارد در سن پایینتر، انطباق و سازگاری افراد بیشتر است. در سنین بالاتر انطباق زوجها سختتر است و چون چارچوبها شکل گرفته، امکان تغییر کم است بنابراین افراد نمیتوانند با یکدیگر به تفاهم برسند. در آخر باید توجه کنیم، وقتی میتوانیم بر پایین بودن سن ازدواج تاکید کنیم که دو طرف مولفههای لازم برای ازدواج را داشته باشند.
نویسنده : دکتر نگین اخوین| روانشناس