از صبح تا شب سر کار هستم و زمانی که خسته و کوفته به خانه می‌رسم، دختر ۴ ساله‌ام با همان لهجه شیرین کودکانه‌اش می‌گوید: «پاشو، پاشو»! منظورش این است که بیا با هم بازی کنیم. دوستش دارم ولی حوصله ندارم. بعد هم که با او بازی می‌کنم، تا دعوایش نکنم از بازی کردن خسته نمی‌شود و دست از سر من برنمی‌دارد. چه کنم؟
این روزها بسیاری از پدرها همچون شما، ساعات زیادی از روز را در بیرون از خانه مشغول هستند اما این که شما به دنبال راه‌حلی برای اصلاح رابطه‌تان با فرزند خود هستید، بسیار خوب است. همچنین این که شما فرزندی دارید که بازی جزو نیازهای اولیه اوست یک واقعیت غیرقابل انکار است و این که شما به عنوان پدر چه نقش مهم و تاثیرگذاری بر او دارید، هم غیر قابل انکار است. با این حال، چند توصیه به شما دارم.
اهمیت فرزند پروری را درک کنید
شما در متن سوال گفتید که دخترم را دوست دارم. این ادعا به این معنا می‌تواند باشد که برای شما رابطه با فرزندتان مهم است؟ آیا این رابطه بناست یک رابطه طولانی مدت همراه با شادکامی و موفقیت باشد؟ و این که تربیت دخترتان برایتان مهم است؟ اگر جواب شما به این سوالات مثبت است، می‌توان نتیجه گرفت که فرزند پروری جزو ارزش‌های شماست و این موضوع می‌تواند به رغم همه خستگی‌ها و سختی‌های کار بیرون، راه را برای شما هموار کند. از خودتان بپرسید آیا این مدل رفتاری که اکنون با دخترم دارم، من را به خواسته‌ام که داشتن یک رابطه خوب، محکم و طولانی مدت با اوست، می‌رساند یا نه؟
نیازهای فرزندتان را بشناسید
این موضوع قابل درک است که شما بعد از خستگی کار روزانه احتیاج به استراحت دارید، اما فرزند شما به خواست خودش به این دنیا نیامده و به عنوان یک کودک نیازهایی مطابق با رشدش دارد. شاید اکنون برای شما بازی کردن با دخترتان سخت و خسته کننده به نظر برسد اما به یاد داشته باشید که کودکان بسیار سریع رشد می‌کنند و نیازهای‌شان هم به همان سرعت تغییر می‌کند.
از همسرتان کمک بگیرید
کودکی در سن و سال دختر شما احتیاج به فعالیت بدنی و همین طور ارتباط عاطفی دارد. می‌توانید با کمک همسرتان طوری برنامه‌ریزی کنید که اگر وی امور خانه را سامان می‌دهد، در طول روز برنامه‌ای برای فعالیت خارج از منزل یا حیاط یا فضای باز برای دخترتان در نظر بگیرد تا زمانی که شما در منزل هستید، کودک‌تان با بازی‌های کم تحرک‌تر هم سرگرم شود.
مسئولیت پذیر باشید
این مسئله را به یاد داشته باشید که به هر حال شما در قبال فرزندتان مسئولیت دارید و هیچ فردی نمی‌تواند جای شما را برای او پر کند. دخترتان سریع بزرگ خواهد شد و شانس داشتن لحظات بازی با او به سرعت از دست خواهد رفت.
نویسنده: ریحانه نوذریان | کارشناس ارشد روان شناسی
