در اواخر دوران قاجار چای به نوشیدنی اول مردم ایران تبدیل شد؛ به طوری که مردم در میهمانی چای برای نوشیدن چای دور هم جمع می‌شدند.
در زمان مظفرالدین شاه، یکی از رجال آن دوره به نام محمد میرزا کاشف السلطنه که به عنوان ژنرال کنسول ایران در هند مأمور به خدمت بود، توانست در بازگشت به ایران، چند بوته چای را با زحمت فراوان وارد ایران کند.
وی با توجه به مطالعاتی که بر روی انواع چای و نحوه کشت آن‌ها کرده بود، شهر لاهیجان را به دلیل وجود هوای مناسب برای کشت چای انتخاب کرد. در زمان ناصرالدین شاه هم که شنیده بود روس‌ها و انگلیسی‌ها موفق شده‌اند چای را در کشور خود کشت کنند از ایده محمدمیرزا استقبال کرد و پس از آنکه وی موفق به تولید چای شد لقب کاشف السلطنه به وی اعطا کرد.
بنابراین نوشیدن چای کم کم در زمان قاجار رواج یافت و حتی در میهمانی‌هایی اعیان و مردم عادی نوشیدن چای روال شد.
عکسی که در زیر مشاهده می‌کنید یکی از همین میهمانی‌ها را نشان می‌دهد که «آلفرد هینکن» عکاس و شرق شناس آلمانی گرفته است. این عکس که عکاس آن را «تی‌پارتی» زنان عنوان کرده است چند زن محجبه را نشان می‌دهد که در فضای باز گرد هم آمده‌اند و مشغول نوشیدن چای هستند.
همچنین این عکس همراه با عکس‌های دیگری از اواخر دوران قاجار در آوریل ۱۹۲۱ (۱۳۰۰) در مورد ایران و ایرانی‌ها در مجله نشنال جیوگرافیک نیز به چاپ رسید.
