بینی بزرگی دارم که همیشه به علت آن مسخره می شوم؛ اما خانواده ام اجازه نمی دهند عمل زیبایی انجام دهم. چطور قانعشان کنم که این بینی بدقواره اعتماد به نفسم را نابود کرده است؟
پاسخ
باسلام دوست عزیز، بهتر بود به منظور راهنمایی مناسب تر، سن تان را اعلام می کردید. با توجه به این که ظاهر، یکی از عواملی است که در میزان اعتماد به نفس تاثیرگذار است، احساس شما قابل درک است. از سوال تان این طور متوجه شدم، یکی از راه هایی که برای بهتر کردن حالتان انتخاب کرده اید عمل زیبایی است؛ ولی این انتخاب بنا به هر دلیلی خوشایند خانواده نیست و طبیعی است که شرایط آن را برای شما مهیا نکنند؛ بنابراین قانع کردن آن ها با توجه به این که به این مسئله مثل شما فکر نمی کنند کاری احتمالا نشدنی است، همان طور که شما تاکنون برای آن تلاش کرده اید و نتیجه ای نگرفته اید. پس بهتر است به راه های دیگری برای بهتر شدن حال تان و احساسی که نسبت به خود دارید فکر کنید.
بعضی از راه حل های ممکن را به شما پیشنهاد می دهم، بد نیست آن ها را امتحان کنید
: یک فهرست از اهدافی تهیه کنید که اگر به آن ها برسید، احساس خوبی نسبت به خود خواهید داشت. در مقابل اهداف، راه ها و شرایط رسیدن به آن ها را بنویسید؛ برای مثال اهداف می توانند تسلط به زبانی دیگر، یاد گرفتن یا مهارت در یک فعالیت هنری یا ورزشی، پیدا کردن دوستانی مناسب، تسلط بر دروس تحصیلی، تسلط بر برنامه های رایانه ای و … باشد.
روش های رسیدن به عنوان مثال به تسلط بر زبانی دیگر می تواند شامل ثبت نام در آموزشگاه، دیدن فیلم، مطالعه داستان های مرتبط، گوش دادن به موسیقی های مرتبط و … باشد. گاهی ممکن است آن قدر به بینی تان توجه کرده اید که باقی موارد موثر در اعتماد به نفس تان را نمی بینید. مثلا ویژگی های شخصیتی و ظاهری خوب، مهارت ها و امتیازهایی که دارید را نمی بینید یا بی اهمیت می دانید. پیشنهاد می کنم اگر نتوانستید امتیازهایتان را ببینید، آن را در قالب یک سوال از دیگران بپرسید.
اجازه ندهید دیگران با نوع برخوردشان مانع پیشرفت های شما در زندگی شوند. تمامی آدم ها در درونشان چیزی دارند که از آن ناراضی اند؛ ولی همه به یک شکل واکنش نشان نمی دهند. پس مشکل، خود مشکل نیست بلکه مهم، انتخاب شما برای حل آن است. می توانید تصمیم بگیرید به نظر دیگران بیش از اندازه اهمیت دهید و تمام انرژی و زمانتان را برای راضی کردن کامل آن ها بگذارید یا می توانید این انرژی و زمانتان را صرف رشد و لذت بردن از زندگی کنید، انتخاب به همراه تمامی پیامدهای آن با شماست.
به خودتان یادآوری کنید که شما و تمامی آدم ها، نقاط ضعف و قوت را در کنار هم دارید. اگر صرفا بخواهید روی نقاط ضعف تان تمرکز کنید به مرور انگیزه، علاقه، احساس های مثبت و رفتارهای مفیدتان کم می شود و این خودش باعث ایجاد افکار و احساسات منفی تری می شود. افکار، احساسات و رفتارهای ما به هم وابسته اند. در رفتار و صحبت هایتان با دیگران خود را دست کم نگیرید تا دیگران هم شما را دست کم نگیرند.
اگر به وجودتان احترام می گذارید و برای خودتان ارزش قائل هستید، انتظار این برخورد را از دیگران هم داشته باشید. خودتان را دوست داشته باشید و کارهای مثبت تان را تشویق کنید. داشتن یک سری ویژگی ها یا رفتارهایی که مورد علاقه شما یا دیگران نیست به معنای بی ارزش بودن کل وجودتان نیست. شما به عنوان یک انسان، ارزشمندید و لایق احترام و علاقه. بنابراین با گفتن جملاتی مثل «داشتن بینی بزرگ به معنای بی ارزش بودن من نیست»، «احساس ارزش و دوست داشتنم وابسته به نظر دیگران نیست»، «من ویژگی های خوبی دارم که باید به آن ها افتخار کنم» و … به خود، دوست داشتن خود را تمرین کنید. سعی کنید جنبه های مثبت تان را تقویت کنید
