۲۷ ساله هستم و وضعیت مالی مناسبی ندارم. از طرفی به دختری که به شدت مغرور و مال دوست است، دلبسته شدم. به او هم گفتم؛ ولی جواب بسیار زننده ای به من داد. هر کاری هم می کنم از فکرش بیرون نمی آیم. جالب اینجاست هم از او بدم می آید و هم به او علاقه دارم. خودم هم می دانم رسیدن به او تقریبا غیر ممکن است و اگر هم به او برسم، زندگی خوبی نداریم؛ ولی نمی دانم چرا نمی توانم از فکرش بیرون بیایم.
پاسخ مشاور
نسبت به این ازدواج و آسیب های آن، قابل تحسین است. در مواردی دیده شده است که افراد با وجود کمترین میزان تناسب و بیشترین مشکلات در ازدواج خود، همچنان بر تصمیم و علاقه خود پافشاری و سعی می کنند دیگران را نیز متقاعد و با خود همراه کنند. عزم تان را برای قطع وابستگی جزم کنید بهترین کار در وهله نخست، این است که عزم خود را بر قطع هر گونه ارتباط یا دیدار و گفت و گوی احتمالی با این دختر خانم جدی و محکم کنید. ما در یک ازدواج سالم نیاز مند عشق و علاقه دو طرفه هستیم که در واقع هر دو نفر به یک میزان نسبت به همدیگر میل (غریزه جنسی)، صمیمیت (احساس نزدیکی) و تعهد (پایبندی و وفاداری به زندگی مشترک) داشته باشند؛ اما به نظر، شما دچار یک هیجان عاطفی شدید و یک سویه شده اید که موقتی و زودگذر است.
در بیشتر موارد این گونه عشق ها صرفا بر اساس یک خاطره تداعی کننده اتفاق می افتد یعنی یک یا چند مورد جزئی در ایشان باعث جذب شما شده است؛ مثل ظاهر فیزیکی، نوع لباس، طرز راه رفتن، مغرور یا شوخ طبع بودن، لحن صحبت کردن و… حتی یک عینک یا عطر می تواند به صورت ناخودآگاه عشق و علاقه را در دیگری برانگیزد. جذابیت ها را بزرگنمایی نکنید در مرحله دوم، بهتر است فرد این نشانه ها را که باعث شده است تمام ذهن خود را درگیر آن ها بکند، کشف کند و از بزرگنمایی آن ها بپرهیزد.
وجه تنفر هم زمانی در شما رخ می دهد که با طرد کردن و رفتار زننده ایشان مواجه می شوید. در اینجا می توانید با کوچک نمایی ویژگی هایی که مجذوب آن شده اید و زیر سوال بردن افکاری که به آن ها می پردازید از جمله:«این ویژگی او که مرا مجذوب خود کرده است، کدام نیاز زندگی مشترک را تامین می کند» یا «فلان صفت او چه آسیب هایی برای من خواهد داشت» و… افکار خود را از حالت هیجان شدید به حالت منطقی و عقلانی هدایت کنید. کمتر به او فکر کنید در مرحله سوم برای پرهیز از فکر کردن مدام به دختر مورد علاقه تان، اندیشه های خود را جهت بدهید و آن ها را محدود کنید. به این ترتیب که مثلا برای خیال پردازی های خود ساعات زوج و فرد قرار بدهید و ساعت زوج فکر کنید ساعت فرد دیگر فکر نکنید و خود را مشغول کاری بکنید یا از روش توقف فکر استفاده کنید به این ترتیب که در طول یک ساعت چقدر به ایشان فکر می کنید؛ مثلا ۴۵ دقیقه از ساعت ۲ تا ۲و۴۵ دقیقه فکر کنید و بعد ۳ ساعت فکر نکنید. به همین ترتیب ساعات اندیشه ورزی های خود را کم و کمتر کنید. البته در صورت نیاز از یک مشاوره حضوری کمک بگیرید. باور کنید که فراموش می کنید در نهایت فراموش نکنید که این گونه عشق های یک طرفه، همیشه با یک تب بالا شروع شده و بعد هم فروکش کرده و تمام شده است؛ پس نگران پایان یافتن این علاقه نباشید چون با آگاهی و اراده وارد عمل شده اید گرچه ممکن است هرگز فراموش نشود؛ مثل خیلی از وقایع مهم زندگی تان به مرور زمان کمرنگ خواهد شد و نقشی در زندگی شما نخواهد داشت. به یاد داشته باشید که ممکن است مدتی رنج و غمی را در خود حس کنید که برایتان سخت باشد؛ اما در این مدت با مشغول کردن خود به کار، فعالیت های اجتماعی و اقتصادی، روابط فامیلی، ورزش و پرهیز از بیکاری های طولانی به نتیجه مطلوب خواهید رسید
