من یک دختر مستقل و ۳۵ ساله هستم. کارمندم با مدرک کارشناسی‌ارشد. خواهر و برادری کوچک‌تر دارم که ازدواج کردند. پدر و مادرم فقط نگران برادر و خواهرم هستند و به آن‌ها کمک می‌کنند. انگار آخرین اولویت خانواده‌ام، من هستم. هیچ فردی حواسش به من نیست و درد دل‌هایم را گوش نمی‌دهد. چه کنم؟
مخاطب گرامی، گفته‌اید دختری مستقل و کارمند با مدرک تحصیلی بالا هستید؛ اما چرا تاکنون ازدواج نکردید؟ شاید خیلی سخت‌گیر برای انتخاب همسر آینده خود هستید. در ادامه، چند نکته را با شما در میان می‌گذارم.
موانع ازدواج‌تان را شناسایی کنید
۳۵ ساله هستید و فرض‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند مانع ازدواج شما باشد. در صورت وجود هرکدام از آن‌ها باید با مراجعه به مشاور و روان‌شناس به حل و درمان روان‌شناختی آن‌ها اقدام کنید. به طور مثال: ۱- وجود یک عشق قدیمی و پایبندی سخت‌گیرانه شما و حتی وجود رابطه احساسی ذهنی و عینی با وی تاکنون. ۲- وجود وسواس و دقت سخت‌گیرانه در انتخاب همسر. ۳- وجود مسئولیت‌طلبی افراطی در قبال والدین و خواهر و برادر کوچک‌تر با این مضمون که با به تاخیر انداختن ازدواج یا حتی انجام ندادن آن، بار مالی به آن‌ها تحمیل نکنید و از سویی امکان ازدواج زودتر و راحت‌تر را برای کوچک‌ترها فراهم کنید. ۴- ترس از شکست در ازدواج به دلیل آمار بالای اختلافات و طلاق‌ها که یکی از ترس‌ها و موانع شایع کنونی بین دختران و پسران جوان در آستانه ازدواج است.
شاید خودتان مقصر این شرایط باشید
درباره شرایط کنونی شما که در پیامک‌تان توصیف کردید، احتمالا خودتان به‌طور طبیعی و نه عمدی باعث آن شده‌اید ولی از آن ناراضی هستید. شما فرزند ارشد خانواده‌اید، شاغل و از نظر مالی مستقل و از سویی تحصیل کرده و … . همه این صفات به والدین شما این امر را متبادر می‌کند که فرزندمان دیگر خودش بهتر از ما صلاح خود را می‌داند و به کمک ما در حل‌و‌فصل مشکلاتش نیازی ندارد. پس چاره کار این نیست که والدین خود را به بی‌توجهی متهم کنید بلکه آن‌ها در واقع با آزاد گذاشتن شما، فکر می‌کنند به شما احترام لازم می‌گذارند.
ارتباط با والدین‌تان‌را صمیمی‌تر کنید
این نکته را هم به خاطر داشته باشید که از دید والدین و حتی دیگر افراد فامیل یک عضو مجرد خانواده فقط یک مشکل دارد؛ تجرد و تنهایی که راه‌حل کاملا مشخصی دارد! ولی عضو متاهل مشکلات و کم‌و‌کسری‌های بسیاری دارد که به‌طور طبیعی والدین و حتی دیگر اعضای فامیل همیاری بیشتری با وی دارند و این امر برگرفته از فرهنگ میل به تحکیم خانواده در ما ایرانی‌هاست و نه خدای نکرده بی‌فرهنگی تبعیض بین فرزندان. با این حال، به نظر می‌رسد که حل مشکل شما با برقراری ارتباط صمیمانه‌تر با والدین‌تان حل و فصل خواهد شد تا آن‌ها هم اطلاعات بیشتری درباره شما و کمک در صورت نیاز به دست بیاورند.
نویسنده : رضا زیبایی | روان‌شناس‌بالینی
