به گزارش از پایگاه اخبار علمی (Science News)، دانشمندان در دانشگاه میشیگان در ایالات متحده آمریکا، از تلسکوپ سوبارو (یک تلسکوپ بزرگ و قوی نوری) در هاوایی استفاده کردند تا توده‌های کم‌فروغ ستاره‌ها را مشاهده کنند که نشان‌دهنده کهکشان‌های کوتوله در اطراف کهکشان اِم ۸۱ (M۸۱) هستند.
این کهکشان که به کهکشان راه شیری شباهت دارد، برجسته‌ترین عضو در گروه کهکشان‌هایی است که نسبتاً به آن نزدیک هستند و حدود ۱۲ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند. این گروه پژوهشی یک کهکشان کوتوله مشخص و شش کهکشان احتمالی کم‌فروغ‌تر پیدا کردند.
این کهکشان‌های ماهواره‌ای تازه یافته شده، همگی در یک سمت ام ۸۱ قرار دارند.
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای تحول کهکشان، این مسئله را مطرح می‌کند که بزرگ‌ترین کهکشان‌ها، کهکشان‌های کوچک کم‌فروغی دارند که به صورت یکنواخت در سراسر بخش خارجی هاله ابرمانند پراکنده کهکشان بزرگتر پاشیده شده‌اند.
ده‌ها کهکشان کوتوله که در قسمت بیرونی مدار کهکشان راه شیری حرکت می‌کنند، به صورت یکنواخت در اطراف کهکشان پراکنده شده‌اند. بیشتر کهکشان‌های کوتوله مشاهده‌شده در اطراف نزدیک‌ترین همسایه بزرگ ما، یعنی کهکشان آندرومدا، هم همین وضعیت را دارند.
به نظر می‌رسد در گروه ام۸۱، هفت خوشه ستاره‌ای، که به تازگی یافته شده‌اند، عضو کوچک‌تر گروه یعنی اِن‌جی‌سی۳۰۷۷ (NGC ۳۰۷۷) را در برگرفته‌اند. جرم این عضو کوچک حدود یک‌دهم جرم ام۸۱ است.
