تو را من به اندازۀ آسمان دوست دارم
تو را من به اندازۀ بی‌کران دوست دارم

تو خود آسمانی، تو خود بی‌کرانی، عظیمی
ترا من به قدر خودت در جهان دوست دارم

تو را مثل آن دختر شاه پریان که قصرش
بنا گشته در عمق یک داستان دوست دارم

تو جاری شدی در رگم، در تمام وجودم
تو آبی، تو را چون نهالی جوان دوست دارم

تو روح منی، بی‌تو من مرده‌ام ،هیچ هیچم
تو جانی، ولی من تو را بیش از آن دوست دارم

تو را با امیدی که مرغابی بی‌پناهی
پرد سوی دریاچه‌ای بی‌نشان دوست دارم

تو سرشارعطری، تو شورآفرینی ، تو سبزی
تو را چون گذرگاه پروانگان دوست دارم

شعری از مرحوم عمران صلاحی 

برگرفته از hezaresher