کهکشان راه‌شیری حدود ۱۲ میلیارد سال پیش شروع به شکل‌گیری کرده است. از آن زمان تا کنون این کهکشان از نظر جرمی و حجمی در حال رشد بوده است، زیرا به صورت مداوم کهکشان‌های کوچک‌تر با آن ادغام شده‌اند.
قسمت هیجان‌انگیز ماجرا اینجاست که این رخدادها هنوز هم در حال رخ دادن هستند و ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ گایا به صورت دائمی در حال رصد این رخدادها هستند.
زمانی که یک کهکشان خارجی به درون کهکشان راه‌شیری سقوط می‌کند، نیروهای گرانشی شدیدی که به نام «نیروهای کِشندی» شناخته می‌شوند، باعث از هم گسستن کهکشان سقوط کرده می‌شوند. اگر این فرآیند به آرامی رخ دهد، ستاره‌های موجود در کهکشان ادغام شده یک جریان ستاره‌ای گسترده را تشکیل می‌دهند که به وضوح در هاله‌ی اطراف کهکشان راه‌شیری قابل تشخیص هستند. اگر این فرآیند با سرعت بالا رخ دهد، ستاره‌های موجود در کهکشان ادغام شده، بیشتر در هاله‌ی اطراف کهکشان ما پراکنده می‌شوند و نشانه‌ای از این ادغام قابل مشاهده نخواهد بود.
کهکشان‌های ادغام شده به‌جز ستاره معمولاً حاوی اجرام دیگری مانند خوشه‌های کروی و کهکشان‌های کوچکی اطراف خود هستند که می‌توان از این طریق نشانه‌های یک ادغام را کشف کرد.
ستاره‌شناسان با استفاده از داده‌های تلسکوپ گایا به مطالعه‌ی ۱۷۰ خوشه‌ی کروی، ۴۱ جریان ستاره‌ای و ۴۶ کهکشان کوچک در اطراف کهکشان راه‌شیری پرداخته‌اند. انرژی و مومنتوم این خوشه‌ها و کهکشان‌ها نشان داده است که آن‌ها را می‌توان در شش گروه دسته‌بندی کرد. هر گروه از این شش دسته، یک رویداد ادغام را نمایندگی می‌کنند.
ششمین ادغام چیزی است که اخیراً شناسایی شده است و ستاره‌شناسان آن را «پونتوس» به معنی دریا نامگذاری کرده‌اند. بر اساس نحوه‌ی تکه پاره شدن پونتوس توسط کهکشان راه‌شیری، ستاره‌شناسان تخمین زده‌اند که این رویداد بین ۸ تا ۱۰ میلیارد سال پیش رخ داده است. چهار مورد از پنج مورد ادغام دیگر نیز در همین بازه‌ی زمانی رخ داده‌اند. یکی از شش ادغامی که در کهکشان راه‌شیری رخ داده، تاریخ تازه‌تری دارد و ستاره‌شناسان تخمین می‌زنند که بین ۵ تا ۶ میلیارد سال پیش رخ داده است و کهکشان راه‌شیری هنوز نتوانسته آن‌را به طور کامل در خود حل کند.
دانستن داده‌های این‌چنینی در مورد ادغام‌هایی که کهکشان راه‌شیری به خود دیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در مدل‌های شکل‌گیری کهکشان‌ها مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این مطالعه در مجله‌ی Astrophysical Journal منتشر شده است.
