هر کشوری آداب و رسوم خاص خودش را درمورد غذا خوردن دارد. بعضی کشور‌ها دستورالعمل‌های سفت و سختی دارند که رعایت نکردن آن‌ها می‌تواند بی ادبی قلمداد شود. اما در مواردی هم این آداب صرفاً عادت‌هایی ساده هستند که یک فرد خارجی می‌تواند آن‌ها را رعایت نکند بدون آنکه یک وقت رفتاری نابه‌جا به نظر برسد.
هر کشوری آداب و رسوم خاص خودش را درمورد غذا خوردن دارد. بعضی کشور‌ها دستورالعمل‌های سفت و سختی دارند که رعایت نکردن آن‌ها می‌تواند بی ادبی قلمداد شود.
اما در مواردی هم این آداب صرفاً عادت‌هایی ساده هستند که یک فرد خارجی می‌تواند آن‌ها را رعایت نکند بدون آنکه یک وقت رفتاری نابه‌جا به نظر برسد.
در ادامه از آداب عجیب و غریب غذا خوردن در برخی کشورهای دنیا خواهیم گفت.
۱- در ژاپن، باید نه چاپ استیک‌های خود را داخل غذا فرو برد و نه تکه‌های غذا را از چاپ استیکی به چاپ استیک دیگر رد و بدل کرد. چون این‌ها رسم‌هایی هستند که تنها در مراسم‌های سوگواری اجرا می‌شوند و ژاپنی‌ها انجام آن‌ها سر میز غذا را ناپسند می‌دانند.
۲- در ژاپن، همچنین هورت کشیدن هنگام خوردن نودل ایرادی ندارد. در حقیقت در ژاپن رسم است که نودل خود را سریع بخورید تا مزه‌ی آن را بهتر بفهمید. شما باید سوپ نودل خود را محکم هورت بکشید تا طعمش را متوجه شوید. با این حال، ژاپنی‌ها با سر و صدا خوردن غذا‌های دیگر را ناپسند می‌دانند.
۳- در فرانسه، هنگام خوردن غذا دست هایتان را هر جایی نمی‌توانید بگذارید. درستش آن است که هر دو دست خود را روی میز قرار دهید و ایرادی ندارد اگر بخواهید کف دست هایتان را روی میز بگذارید.
۴- در تایلند، همه‌ی غذا‌ها به صورت مشترک خورده می‌شوند به همین دلیل آن‌ها را طوری آماده می‌کنند یا سفارش می‌دهند که غذای یک گروه شوند. به علاوه، وقتی غذا خوردن را شروع می‌کنند، بهتر است صبر کنید تا از میان کسانی که سر میز غذا حضور دارند، اول کسی که بالاترین مقام را دارد، شروع کند. اگر کسی مشغول غذا خوردن نشد، ادب حکم می‌کند که صبر کنید تا کس دیگری غذا خوردن را شروع کند.
۵- در انگلیس، که به «وقت چای» اش مشهور است، کار‌هایی هست که انجام آن‌ها را در زمان صرف چای ناپسند می‌دانند، مثلاً اینکه هنگام هم زدن چای، با قاشق خود سر و صدا به راه بیاندازید یا قاشق را درون فنجان خود بگذارید. انگلیسی‌ها معتقدند که آن بشقاب است که برای گذاشتن قاشق است.
۶- در تانزانیا، وقت شناسی اهمیتی ندارد. اگر برای ساعت مشخصی برای خوردن غذا قرار گذاشته باشید، حاضر شدن بر سر قرار با اندکی تأخیر امری کاملاً طبیعی است. مثلاً ممکن است برای ساعت ۷ جلسه داشته باشید، اما تا چیزی بین ۷/۳۰ تا ۹ شب شروع نشود.
۷- در نروژ، وقتی در یک ضیافت شام رسمی حضور دارید و می‌خواهید به سلامتی کسی بنوشید، باید لیوان خود را بالا ببرید، به آن شخص نگاه کنید، یک جرعه از نوشیدنی خود بنوشید، دوباره به آن شخص نگاه کنید و سپس لیوان خود را پایین آورید.
۸- در تایلند، از قاشق و چنگال برای غذا خوردن استفاده می‌شود. چنگال برای بریدن یا سرو غذا است و قاشق، غذا را به دهان می‌برد. از کارد استفاده نمی‌شود بنابراین اگر لازم باشد چیزی را ببرید، می‌توانید از لبه‌ی قاشق خود استفاده کنید.
۹- در تایوان، یک رسم بسیار خاص برای نشان دادن خوشمزه بودن غذا به آشپز هست: آروغ زدن بعد از خوردن غذا. میزبان یا آشپز این کار را تعریفی از خود می‌دانند.
۱۰- در اسپانیا، رسم است که در آستانه‌ی سال نو، ۱۲ حبه انگور بخورند.
۱۱- در پرتغال، اگر نمک و فلفل روی میز نباشد، ولی درخواست کنید به شما نمک و فلفل دهند تا به غذای خود بزنید، این کار را توهینی به آشپز می‌دانند. پرتغالی‌ها معتقدند شما با این کار به طور غیرمستقیم به آشپز می‌گویید که نمک و فلفل غذا کافی نیست.
۱۲- در چین، معتقدند اگر غذای خود را تا ته بخورید، یعنی میزبان به اندازه‌ی کافی به شما غذا نداده است. به همین دلیل بهترین کار این است که مقداری از غذایتان را در بشقاب باقی بگذارید.
۱۳- در هند، اما بهترین کار این است که از غذای خود چیزی در بشقاب تان باقی نگذارید. اگر چیزی بماند، هندی‌ها آن را اسراف می‌دانند.
۱۴- در فرانسه، بریدن کاهو با چاقو را ناپسند می‌دانند، امری که دلیلی تاریخی دارد. در گذشته، کارد و چنگال‌ها از جنس نقره بودند، فلزی که در تماس با سرکه، اکسید و سیاه می‌شود. درست است که امروزه کارد و چنگال‌ها را از جنس دیگری می‌سازند، اما این رسم هنوز پابرجا است و به همین دلیل بهتر است برای این کار از قیچی‌های کاهو خردکنی یا دست‌های خود استفاده کنید.
۱۵- در ایتالیا، مردم به ندرت بعد از صبحانه، کاپوچینو می‌نوشند و اگر بعد از غذا احساس کنند یک نوشیدنی کافئینی لازم دارند، تنها یک اسپرسوی ساده می‌نوشند.
۱۶- در ایتالیا، نمی‌توانید هیچ نوع پاستایی را با سس سفارش دهید، چون هر پاستایی مقداری سس دارد که می‌تواند با آن‌ها سرو شود. مثلاً اسپاگتی آنقدر استحکام ندارد که زیر سس‌های غلیظ و سنگین دوام آورد و برعکس، با سس‌هایی که قوام کرمی تری دارند، بهتر می‌شود.
