در فاصله حدود پنج هزار سال نوری از زمین یک سحابی دیدنی که با نام سحابی”اسکیمو” یا سحابی “دلقک” یا ان جی سی ۲۳۹۲ شناخته می‌شود، پس از مرگ ستاره‌ای شبه خورشید ما شکل گرفته است.
در این سونیفیکیشن که در انتهای خبر قابل مشاهده است این تصویر مانند رادار در جهت عقربه‌های ساعت اسکن می‌شود. این تصویر مانند یک رادار در جهت عقربه‌های ساعت صداسازی شده است. شعاع آن تبدیل به فرکانس شده بنابراین نوری که دورتر از مرکز قرار دارد فرکانس بالاتری دارد و روشنایی تصویر، میزان شدت صدا را مشخص می‌کند.
این سحابی که با نام سحابی شیر و کالدول ۳۹ نیز شناخته می‌شود یک سحابی سیاره نما با پوسته دوگانه است. سحابی اسکیمو یا سحابی دلقک یک سحابی سیاره‌نما در صورت فلکی “جوزا” است که در سال ۱۷۸۷ توسط “ویلیام هرشل” اخترشناس آلمانی کشف شد و به دلیل شباهت به کلاه اسکیموها به سحابی اسکیمو شهرت پیدا کرد.
یک “سحابی سیاره‌نما”(planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند. مدت عمر این سحابی‌ها کوتاه و حدود ۱۰ هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون ساله ستاره است. درون این سحابی ستارگان و سیارک‌های بسیار زیادی وجود دارند که بر درخشش سحابی افزوده‌اند.
این سحابی در حدود ۱/۳ سال نوری وسعت دارد. از نظر برخی، سحابی عظیم ان جی سی ۲۳۹۲ شبیه سر یک فرد است که توسط یک سرپوش احاطه شده است، از این رو اسکیمو نام مستعار این سحابی است.
